Na Monument Valley gisteren trekken we vandaag weer verder richting Bryce Canyon. Dat wordt weer een stevige rit, maar we hebben onderweg ook wel weer een paar stopplaatsen.
In de late namiddag hebben we een tour geboekt in de Upper Antelope Canyon, maar allereerst rijden we naar Horseshoe Bend, een bekend punt, waar je ( van boven af ) de Coloradorivier een perfecte, bijna volledig bocht kan zien maken in een uitloper van de Grand Canyon ( die dus wel heel ‘grand’ is 😉 )
Dat is één van die beroemde plekken waar alle menig fotograaf een schitterend plaatje van heeft gemaakt, dus dat proberen wij ook.
Daar aangekomen vinden we een grote parking ( uiteraard moet je ook daar weer betalen … ) van waaruit je dan te voet naar het uitzichtspunt over Horseshoe Bend kan wandelen.
In minder hete tijden is dat een fluitje van een cent, maar nu toch ook wel redelijk inspannend door de loden zon, die van geen wijken wil weten, +/- 40 gr. alweer, pfff …
De wandelweg met ups en downs duurt ong. 15 minuten en is volledig in de volle zon met onderweg 2x een afdakje waar je eventjes kan bekomen van de hitte.
De wandeling loont in elk geval de moeite, het uitzicht is ronduit schitterend en eigenlijk valt het qua volk best mee.  Na ontelbare fotootjes keren we terug naar de parking want veel te heet helaas 😦

Gezien we nog wat tijd overhebben voor onze afspraak passeren we eerst nog langs de Glen Canyon Dam, een stuwdam over het gekende Lake Powell, voor vele Amerikanen een geliefd vakantiedoel.  Die dam is een indrukwekkend bouwwerkje, waar je in het Visitor Centre alle mogelijk uitleg over kan vinden, en die cijfertjes en data zijn even indrukwekkend als de dam zelf.
Lake Powell is dan weer intens blauw en steekt mooi af tegen de omringende rotsen, een plaatje… blijkbaar is er dan toch nog wel ergens water te vinden 😉

Volgende stop wordt het stadje Page, waar het agentschap van onze geboekte rondleiding in Antelope Canyon zich bevindt.   Het bedrijf zou een familizaak zijn en volledig Navajo-owned.
Je wordt er met een soort grote golfkar per 14 personen naar de ingang van die Canyon gebracht, waarna je er te voet in verder gaat.   In de rotsen zelf dus, daar loopt een pad doorheen de rotsen en die zijn onwerkelijk mooi … De rotsen hebben alle tinten van rood, bruin, gelig, beige … en zijn kunstig gedraaid en getorst, de doorgang is vrij smal en bovenaan kan je nog net de blauwe hemel zien door de kleine openingen, een beetje magisch toch wel.

De wandeling door de rotsen duurt ong. 3 kwartier, en het is er niet alleen bijzonder knap, maar ook zalig fris,  fijn om eens uit de volle zon te kunnen blijven. Prachtig dus, maar wanneer je weer uit de grotten komt valt de warmte natuurlijk weer volledig op je hoofd … en dan moeten we nog te voet terug naar het beginpunt, een wandeling van een kwartiertje op en over de rotsen waar we net doorgeen gelopen zijn, pittig in deze hitte ! Maar ook nu was het weer zeer de moeite waard !

Onze ( Navajo ) gids was helaas vrij nukkig omdat er een aantal mensen te laat waren, maar het kon toch onze pret niet bederven, wat een prachtig natuurfenomeen alweer ! Wanneer we terug aan onze auto worden afgezet, kappen we eerst onze schoenen leeg, want die zitten nog vol rood stof en zand, en vertrekken we dan naar ons volgend hotel in Panguitch bij Brice Canyon.
Alweer een geslaagde dag !