06 oktober 

Na een prachtig ontbijt trekken we naar het welgekende San Gimignano, waarschijnlijk zowat het beroemdste dorp van heel Toscane.   
Het is een heel goed bewaard gebleven Middeleeuws dorp dat soms ook het ‘Manhattan van de Middeleeuwen’ genoemd wordt.  Dit omdat er in het het dorp vele vrij hoge torens zijn ( de ‘wolkenkrabbers’ van die tijd :-)) en het op die manier een beetje aan Manhattan ( met de huidige wolkenkrabbers ) doet denken.
Die torens werden in de Middeleeuwen gebouwd door 2 rivaliserende, zeer welvarende families, die door middel van meer en hogere torens elkaar wilden overtreffen.
Blijkbaar waren er oorspronkelijk meer dan 70 (!) dergelijke torens, nu zouden het er nog 12 tot 15 zijn, daar zijn de verschillende online en andere reisgidsen het niet over eens.
Tellen op weg ernaartoe of in het dorp zelf heeft geen zin, want gezien de wegen ook hier bochtig zijn weet je op den duur niet meer welke toren je al wel of niet had meegeteld … maar uiteindelijk is dat minder belangrijk, het is gewoon een schitterend mooi stukje geschiedenis dat bewaard is gebleven en waar je met volle teugen kan van genieten als je doorheen de smalle straatjes en sfeervolle pleintjes wandelt …

We nemen er onze tijd voor en bezoeken de Duomo ( ja, ook hier hebben ze er ééntje 😉 )
die binnenin prachtig gedecoreerd is met vele fresco’s, hier is ooit heel veel tijd en energie ingestoken … en vermoedelijk ook heel veel geld mee gemoeid …

We wandelen op ons gemakje de hele stad ( want eigenlijk is het meer dan een dorp … ) door en ontdekken ook verschillende kleine gallerijtjes waar de mooiste kunstwerkjes te bewonderen zijn, heel mooi allemaal maar jammer genoeg onbetaalbaar voor gewone stervelingen zoals wij …

Uiteraard passeren we ook bij de wereldberoemde Gelateria Dondoli, de eerste ijsjesmaker die er ooit in slaagde om ijsjes met Prosecco smaak te ontwikkelen, dat moet je toch eens
proeven dan ?
Hoewel maar een kleine zaak hoef je er niet naar te zoeken, er staat een lange rij wachtenden voor de ingang … 😉
We sluiten dan maar aan, en het gaat verbazingwekkend snel vooruit, dus al snel komen we terug buiten met onze ijsjes.   Zoveel smaken en kleuren, het was niet makkelijk kiezen, maar we zijn heel tevreden met het resultaat, superlekker en bovendien ook heel ‘normaal’ van prijs, dat is ook wel eens fijn in dergelijke toeristische bestemming !

We snuisteren nog wat verder rond in dit machtig mooie stadje, er zijn overal fantastische doorkijkjes naar de schitterende natuur eromheen en met het zonnetje erbij levert dat hele mooie beeldjes op…
We hebben vandaag ongetwijfeld weer onze 10.000 stappen ( en meer ! ) gehaald, soms flink berg op en weer af, dus het ijsje zal wel gecompenseerd geweest zijn 😉

Op weg terug naar ons mooie hotel houden we ook nog enkele keren halt voor een fotootje ( of 2 / 3 …. ) van de schitterende landschappen onderweg … waar we dan onverwacht een Duitse toeriste ‘betrappen’ op het meepikken van een heel aantal druiventrossen …
Ze schrikt zich duidelijk een ongeluk, mompelt ‘sorry, sorry’ en verdwijnt snel in de wachtende auto naast de weg … raar toch wel … waarom zou je enkele trossen wijndruiven willen stelen vragen wij ons dan af ?
Gekke mensen soms toch …