Nieuwe dag, nieuwe gids 
Vandaag neem Hayato ons op sleeptouw naar weer een ander deel van deze gigantische metropool.  Het wordt Kamakura, een uurtje per trein van centrum Tokyo vandaan en ook een beetje bekend als ‘klein Tokyo’ of de Tempelstad

Hayato werkt ook voor het bureau van Nicky en is een supersympathieke kerel.
Hij is een beetje een wandelende encyclopedie als het om geschiedenis en tradities gaat en zeker als er religie en tempels mee gemoeid zijn …
Allereerst komen we te weten dat er in Japan 2 religieuze strekkingen zijn, het Shinto ( het traditionele geloof ) en het Boeddhisme dat is overgewaaid uit andere omliggende streken en het traditionele Shinto een beetje verdrongen heeft … hoewel het nog steeds vredit naast elkaar bestaat… was dat maar overal in de wereld zo …

Hij neemt ons mee naar verschillende tempels ( boeddhistisch ) en Shrines ( Shinto ), de één nog indrukwekkender dan de ander, we leren ook één en ander over de gewoontes, het eindeloze handen wassen vooraleer een wens te doen aan een tempel en de traditie van de schoentjes uittrekken als ergens dergelijk gebouw binnengaat.
Uit respect doen we dat uiteraard ook, en soms is het best grappig om de rij schoenen buiten te zien staan en binnen iedereen op speciale slippertjes te zien rondlopen (die daar speciaal voor staan en je dus gewoon mag gebruiken )

Ook zien we hier vrij regelmatig nog mensen in een beetje traditionele kledij, dames en heren in kimono of andere typische kledij, hier gaan oud en nieuw een beetje hand in hand.
Oorspronkelijk zou deze toer per fiets gebeuren, maar gezien het mindere weer is het een wandeltocht geworden en s middags trakteert Hayato ons op een maaltijd in een lokaal Ramen-restaurant.  Eerste keer dat we dat meemaken in dergelijk traditioneel zaakje en met stokjes ;-), maar het is wel erg lekker en vermoedelijk ook een stuk gezonder dan onze westerse eetcultuur…

Na de lunch gaan we nog naar het grootste Boeddha beeld van Japan.   Dat is een gigantisch beeldhouwwerk in brons uitgevoerd van maar liefst 13 meter hoog en ooit gemaakt in opdracht van de toenmalige Shogun, die een gelijkaardig beeld ergers in Tokyo had gezien en vond dat zijn Kamakura ook een dergelijk imposant beeld verdiende 
Het is opgebouwd uit bronzen elementen en je kan het ook binnenin bekijken, het is hol en voor een kleine’gift’ mag je erin om het kunstwerk eens van een andere kant te bekijken.

Aan elke tempel kan je ook een ‘Stempel’ kopen, telkens handgeschreven en onze gids heeft er zo al een hele verzameling van in zijn bezit.  Op zich eigenlijk kleine kunstwerkjes en een verzameling als een ander … maar toch een beetje bijzonder.
We keren dan terug en tijdens  de treinrit terug vraag Hayato ons – net zoals Nicky – ook nog eens of alles in orde is qua treinreservaties voor onze volgende verplaatsingen en bij het samen overlopen, blijken we er toch nog ééntje vergeten te zijn.  Terug in het station van Shinjuku wordt ook dat snel weer geregeld, supertof, we kunnen met een gerust hart verder reizen deze vakantie.

Rond 18h zit de dag er weer op en gezien wij toch ook nog moeten eten, vragen we Hayato of hij zin heeft om ons te vergezellen en dat wil jij best. Dat blijkt echter niet zo simpel te zijn, want hoewel maandagavond zitten alle restootjes die hij kent ( hij gidst ook Food Tours in Tokyo en kende ons Yakitori plekje van gisteren ook goed 😉 ) al goed vol en vinden we niet direct een tafeltje.
Na een beetje zoekwerk, belanden we in een Chinees / Japans restaurant waar we een aantal kleiner gerechtjes delen met onze gids. Hayato is echt een supergids en we willen hem dan ook graag bedanken met een beetje Belgische chocolade, die we nog hadden meegebracht.  Hij is er superblij mee en binnen enkele minuten zijn er al enkele van die chocolade eitjes verdwenen 

Hoewel een beetje druilerig, was dit toch weer een superleuke dag, op naar de volgende !