Deze morgen kunnen we rustig wakker worden want onze beide buurkoppels zijn ondertussen vertrokken, we hebben de B&B voor ons alleen 🙂
We doen het op t gemakje en vertrekken met ons trouwe Fiat naar La Spezia, waar we ondertussen onze weg al een beetje weten.
We parkeren aan de rand van de stad, maar dan blijkt de parkeermeter niet te werken …
Een al iets ouder Italiaans meneertje probeert het ook een keer, maar ook bij hem lukt het niet om de ‘Parchometro’ aan de praat te krijgen.
Hij beslist onmiddellijk dat we dan maar een papiertje in de auto moeten leggen dat de parkeermeter het niet doet, wat volgens hem meer dan voldoende zou moeten zijn 🙂
Wij zijn daar toch niet zo gerust in ( gezien we ook de hele dag weg zullen zijn ) en proberen het nog eens.  Maar ook met de bankkaart lukt het niet.  Het meneertje heeft ondertussen voor ons ook al een papiertje geschreven dat we in de auto kunnen leggen, nadat een 2de meneer net dezelfde reactie had.  Ze zijn het er roerend over eens, het is niet onze schuld, dat papiertje moet  volstaan …  We wagen het er dan maar op, leggen het briefje braaf op de plek waar het parkeerbonnetje zou moeten liggen en stappen naar het station.
Daar is het een pak drukker ( want later op de dag ) dan de vorige keer, maar uiteindelijk geraken we via de automaten redelijk vlot aan ticketjes, en we stappen weer in de trein, richting Corniglia deze keer, het enige van de 5 Cinque Terre dorpjes dat we nog niet echt te voet verkend hebben.
Het treinverkeer verloopt, ondanks de toch wel stevige toeristische drukte, allemaal redelijk vlotjes ( lees : de treinen rijden redelijk op tijd en frequent ) en al snel staan we op het perron van Corniglia.  Van daaruit naar het stadje is een stevige klim ( het enige van de 5 dat niet aan zee ligt en een stukje hoger in de bergen ) Je kan er met een trap naartoe van wegeteld 382 treden, maar het lijkt ons leuker om gewoon de slingerende weg naar boven te volgen.
Wijze beslissing, zo blijkt later, want de traproute is al wel een beetje overbevolkt, terwijl wij rustig en zo goed als alleen de wandelweg volgen.
Al vrij snel zijn we op onze bestemming en Coniglia blijkt toch wel het meest schilderachtige centrummetje van alle 5 de dorpjes te hebben.  Het is redelijk klein, maar wel heel vrolijk met overal leuke uithangbordjes en terrassen.  Ook het zicht van hierboven is machtig mooi, de klim zeker meer dan waard.  We dwalen een beetje rond, eten een ijsje ( uiteraard 🙂 ) en kijken eens rond in de lokale winkeltjes.  Daar zijn er toch een aantal bij die net iets origineler zijn dan de eenheidsworst in de andere dorpjes, we vinden bvb een prachtig winkeltje met allemaal handgemaakte spulletjes, van keramiek tot kledij en schilderijtjes, prachtig gewoon !
Het kunstwerkje dat ons het meest bevalt en dat we ook graag willen meenemen is helaas reeds verkocht, en van elk stuk is er maar ééntje …
We vinden nog een ander leuk stukje, alles is hier gemaakt van keramiek en/of drijfhout, heel origineel … de dame van het winkeltje is supervriendelijk en wil voor ons nog wel een nieuw stukje maken, dat kan opgestuurd worden naar huis … zeker het overwegen waard !
Na de wandeling naar en in Corniglia, keren we terug naar het station. Langs de beroemde trapjes deze keer, blijkt nogmaals dat we de juiste beslissing hebben genomen deze morgen 🙂

Aan het station nemen we dan de trein richting Levanto, een stadje aan de andere kant van Cinque Terre.  Ook daar wandelen we een beetje rond, langs de kust en in het dorp en ook daar vinden we een winkeltje met specialiteiten, pesto, pasta, honing, wijn … enz …
Ziet er allemaal superlekker uit en de eigenaar geeft ons graag wat uitleg, pesto is er in 3 soorten, zegt hij, goeie – iets minder goeie – en supergoeie 🙂
Die zullen we dan maar meenemen naar huis ( hij is inderdaad superlekker, hebben we al mogen proeven ondertussen )
Na de toer van Levanto keren we weer terug naar de trein en vangen we de terugweg aan naar La Spezia, waar we ook nog een beetje ronddwalen en genieten van het mooie weer en de leuke ambiance.  Shoppen hoort daar natuurlijk ook bij en als afsluiter een lekkere pasta in een gewoon eethuisje ergens onderweg, waar de Italianen zelf ook langsgaan. Mmmm … lekker, en absoluut niet duur, voor amper 16 Eur hebben we onze buikjes goed rond gegeten en gedronken 🙂
Hoog tijd nu om terug naar de B&B te keren.
Daar zetten we ons nog even op ons terrasje voor een glaasje bubbels met een prachtige zonsondergang boven La Spezia op de achtergrond …