Vandaag dus verder richting Lofoten, onze volgende tussenstop wordt het stadje Mo I Rana, tot op heden voor ons totaal onbekend …
Maar het hotel waar we in Trondheim verblijven, het Scandic Nidelven, gaat er prat op dat ze het allerbeste ontbijt van heel Noorwegen serveren ( ze zouden daar zelfs een prijs voor gewonnen hebben ), dus dat willen we uiteraard niet missen 🙂
We installeren ons dan ook in één van de 3 (!) ontbijtzalen en nemen een kijkje aan het – toch wel heel indrukwekkende – buffet.  Dat is ongelofelijk uitgebreid, van alle ‘gewone’ klassiekers over versegegaarde zalm ( hemels lekker !!! ), versgemaakte ( nog warme ) leverpastei, kottbüllar ( de welbekende Zweedse balletjes van Ikea, maar dan van lichtelijk betere kwaliteit … 🙂 ), verse groenten en groentesapjes, porridge, allerlei vormen van yoghurt met vers fruit, granen, verschillende melkbereidingen, pannenkoeken, en ga zo maar door … het aanbod is werkelijk oneindig … ze zullen er niet ver naast zitten met hun ‘allerbeste ontbijt van Noorwegen’ denken wij en het is absoluut allemaal even lekker, grote klasse !
Jammer genoeg voor ons zijn we niet echt grote eters, en zitten onze buikjes al snel vol,
waardoor we niet echt ten volle alles kunnen proeven, maar naar onze bescheiden mening gaan er heel weinig mensen zijn, die dit wel allemaal naar binnen kunnen spelen …

Na dit indrukwekkende ontbijt, vertrekken we dan weer voor de volgende etappe in ons Noorwegen avontuur.  We kiezen voor de lokale wegen, waardoor je soms wat extra moet rondrijden, maar het is zoveel mooier dan de ‘snel’weg
Het landschap is zonder onderbreking constant geweldig mooi, het wisselt voortdurend, soms lijkt het griezelig veel op wat we in Canada gezien hebben, soms waan je je in Oostenrijk en dan weer is het een veel platter kustlandschap, indrukwekkend mooi !

Wat ook constant en heel snel verandert, is het weer 🙂
Dat gaat hier enorm snel, als we s morgens in Trondheim vertrekken is het bewolkt en een beetje grijs, maar op het hele traject van vandaag krijgen we vanalles over ons heen, de ene keer ‘Belgisch’ grijs, dan opeens een felle regenbui en een half uurtje later dan weer een stralend zonnetje en 20° … Maar evengoed is het dan een half uur later weer terug nat en 13 / 14 °, zo gaat het de hele dag door.

Ook zien we onderweg – hoewel de bergen ‘maar’ tussen 1.000 en 1.200 meter hoog zijn – heel vaak nog goed besneeuwde bergtoppen …da’s dan weer helemaal anders dan onze Alpen.
Het is wel prachtig om te zien, de vele meertjes of fjorden en dan die besneeuwde bergtoppen op de achtergrond … alleen jammer dus dat de weergoden niet de hele dag mee willen werken 🙂 Maar alleen een zeurpiet zou daarover klagen bij al dat natuurschoon … dus dat doen we niet.
Bovendien zijn de buitjes – hoewel de hemel er dan vreselijk indrukwekkend zwart uitziet – altijd ook weer even snel voorbij als ze begonnen zijn.

Onderweg komen we ook nog wel wat beestjes tegen, een paar keer wat verdwaalde schapen op de weg, en één keertje een Elk ( klein Elandje of groot rendier 🙂 )
Prachtig dier, maar hij was ons helaas te snel af 🙂
Nog voor we de camera te pakken hadden, was hij alweer verdwenen … jammer, maar we zullen hem ( of haar, dat konden we zo snel niet zien ) zeker herinneren !

Uiteindelijk landen we dus in Mo I Rana, een kleine stad, maar het lijkt ons eigenlijk een beetje doods, het is uiteindelijk zaterdagavond en er is maar heel weinig volk te bespeuren … Wij gaan even rondwandelen en eten best lekker in een lokaal restaurantje.
Ondertussen is het al 20h30, het was weer een lange, mooie dag ! We keren terug naar het hotel voor een verkwikkende douche en het dagelijkse blogje

Morgen verder naar Bodo, laatste stop voor de Lofoten eilanden