We beginnen onze eerst volledige dag vakantie met … uitslapen 🙂
Tijdens de reis in Noorwegen is dat geen enkele keer gebeurd ( we zijn toen nooit later dat 7h opgestaan omdat er zoveel moois te zien en te beleven viel ), en ook de weken daarna was het terug werkritme, dus kunnen we nog wel een beetje slaap gebruiken.
Zalig met het raam open, een zuchtje wind en langzaam aan de dag beginnen.
Uiteraard eerst ontbijten, alles wat je maar kan bedenken is er, en we nemen onze tijd.
Het enig jammere is dat we niet buiten kunnen zitten voor het ontbijt, maar dat is uiteraard maar een detail.

Het idee groeit een beetje om toch maar elk jaar te proberen een weekje rust te zoeken, tussen alle andere actieve vakanties en weekendjes door 🙂

Na het ontbijt vinden we in onze kamer ( net zoals de dag ervoor ) prachtige handdoeken creaties terug ( gisteren zwaantjes, vandaag olifanten, onze supervriendelijk poetsvrouw maakt er haar werk van 🙂 )

We wandelen daarna terug naar Tropea om er eens een beetje in de straatjes rond te kuieren, de talloze winkeltjes te bekijken en het op een rots in zee gelegen klooster Santa Maria te bekijken.
Daar moeten we een kort, stevig klimmetje voor over hebben, maar het is zeker de moeite waard.
Het gebouw is aan de buitenkant mooi gerestaureerd en steekt prachtig af tegen de azuurblauwe zee, een plaatje !
Binnenin is het nog meer ‘authentiek’ en doorheen het hele gebouw hoor je zachtjes een koortje zingen.  Dat biljkt uit een stereo installatie te komen …
Logisch natuurlijk 🙂

Er is ook een tuin achter het gebouw, die je kan bezoeken.
Dat doen we dan ook, maar daar is het echt wel vreselijk heet, in tegenstelling tot de rest van het klooster en bij uitbreiding het hele stadje, waar wel constant een briesje is.
We wandelen er dan ook maar kort rond en trekken dan naar boven in het klooster waar je op het dakterras een prachtig zicht hebt op Tropea zelf.  Mooi wel, dat oude historische stadje boven op de rots en dan beneden de eindeloze stranden met talloze kleurrijke parapluutjes, tel daarbij nog de prachige blauwe zee met vele witte bootjes, het heeft wel iets …
Na het uitstapje naar het klooster trekken we terug richting centrum ( alweer terug klimmen 🙂 ) voor een welverdiend terrasje.
We kiezen voor een cocktailbarretje en nemen ( uiteraard 🙂 ) een Veneziana ( oftewel bij ons beter gekend als Aperol Spritz )
Tot onze grote verbazing krijgen we er een heel bord vol borrelhapjes bij, maar leuk is het wel.
Voor zover we dat nog niet hadden door de mooie omgeving en het stralende zonnetje, krijgen we er een instant vakantiegevoel bij …
We nemen onze tijd en beschouwen het een beetje als aperitiefje, waarna we terug naar het hotel wandelen ( opnieuw bergop … ) voor een zalige douche, alvorens te gaan eten.

We hebben gisteren al een ‘vast’ tafeltje toegewezen gekregen en genieten van de maaltijd.
Onze Maitre d’Hotel is het typische voorbeeld van een drukke Italiaan met veel gebaren en drama, maar je ziet wel dat hij zijn vak kent, hij heeft alles gezien, grijpt in waar nodig en is alom tegenwoordig … en biedt ons spontaan een glas overheerlijke Campo Verde aan, als blijkt dat zijn bediening een foutje heeft gemaakt bij het aanleveren van de wijn ( we kregen de verkeerde fles op onze tafel )
t Is een drukke meneer, maar uiterst sympathiek.
En in tegenstelling tot vele van zijn landgenoten, spreekt hij vlekkeloos verschillende talen, we zijn in goede handen 🙂

Omdat we vermoeden dat het er s avonds in Tropea nog wel  levendig aan toe zal gaan, maken we na het avondeten nog een wandelingetje naar de stad, en het bruist er effectief !
De nauwe straatjes lopen vol,en niet alleen met toeristen, er lopen ook heel veel Calabresi te flaneren, met de nodige flair en uitbundigheid.
Zo kennen we de Italianen weer, La Dolce Vita weet u wel ….