Na een deugddoend nachtje slapen, gaan we s morgens op het binnenpleintje van ons hotel ( Montecristo ) ontbijten, in op dat moment nog aangename temperaturen, en we genieten van de omgeving, het verse ontbijt en de lekkere koffie ( ook met Italiaanse allures 🙂 )

We hadden gisteren al beslist om vandaag met ons huurautootje de baai eens helemaal rond te rijden, al dan niet met een boottocht op de baai erbij ( afhankelijk van afstanden en tijd die we overal zullen doorbrengen )  De baai is namelijk echt wel heel schilderachtig, met die kleine dorpjes en zo tussen de bergen geprangd, t is dat we niet kunnen schilderen, want het zou waarschijnlijk prachtige schilderijtjes opleveren.  Al chance dat we wel kunnen fotograferen 🙂

Eerste stop wordt Perast, daar kan je ook met de auto niet in, dus boven aan de weg achterlaten en te voet veel trapjes naar beneden om het eens te bekijken.  Ook weer een supergezellig dorpje, en hoewel het ook zeer op toerisme is ingesteld, zie je toch nog de authentieke sporen overal.

De baai van Kotor ( en binnenkort vermoedelijk bij uitbreiding heel Montenegro ) ontwikkelt zich in sneltempo tot toeristische trekpleister.

Als je in Perast langs de kade wandelt, zie je overal bootjes dobberen, waarmee je excursies op en om de baai kan doen.   Eentje trekt onze aandacht omdat het een bootje met een glazen bodem is
en we overal lezen dat de onderwaterwereld hier zo prachtig zou zijn.

We kiezen dus voor deze boot en voor een rondvaart in de baai, van de vriendelijke kaartjesverkoop-juffrouw krijgen we nog een 2de ticketje gratis om later met een ander bootje ook naar één van de vele eilandjes te varen en daar eens rond te wandelen.

Heel toevallig blijken we de enige 2 passagiers voor deze rondvaart te zijn en dat maakt het natuurlijk nog leuker 🙂

Onze schipper is een nog vrij jonge man, die dit in de zomer doet om wat bij te verdienen, terwijl hij de rest van het jaar onderweg is op grote cargo-schepen en dus de hele wereld al gezien heeft.

Ook Antwerpen kent hij wel, en hij is er ook al verschillende keren geweest.

Hij vertelt ons ook veel over de streek waar we nu zitten, en geeft ons zelfs een paar tips voor de komende dagen.  Zo horen we van hem dat één van de eilandjes in de baai ( Lady of the Rocks, klein eilandje met een klein kerkje met opvallend lichtblauw dak ) eigenlijk kunstmatig aangelegd is.  Blijkbaar heeft één of andere koning honderden jaren geleden besloten dat daar – midden in de baai dus – een kerk moest komen.  Ze hebben dan alle scheepswrakken die al jaren op de bodem van de baai lagen, bij elkaar gelegd, en er massa’s stenen overheen gegooid, waarna dan het eilandje gefabriceerd kon worden.  Indrukwekkend wel, en nu komt zijn glazen bodem goed van pas, want we kunnen onder het eiland inderdaad de onderliggende ‘fundamenten’ zien.

Gratis geschiedenislesje erbij 🙂

Voor de rest vertelt hij ook wel – zo zal later blijken – een hoop onzin, maar het zal er wel bij horen, en hij is echt supervriendelijk, fijne kennismaking met deze wondermooie plek !

Na het leuke uitstapje, moeten we dan weer terug al die trapjes op naar onze auto boven.  Iets minder leuk, want afgrijselijk heet ondertussen, maar wat moet, moet nu éénmaal 🙂

Boven aangekomen ( en na uitgepuft te zijn ) vertrekken we weer naar onze volgende etappe.
Dat wordt Herceg Novi, eigenlijk al een heel eindje van de baai zelf vandaan, maar wel in het verlengde ervan, al meer richting Adriatische Zee.  Dit stadje staat overal beschreven als een must-see, dus wij daarheen.

Op zich wel een mooi stadje – ook weer met historisch centrummetje – maar het haalt in de verste verte de charme van Kotor niet.   Gelukkig hebben ze er wel even lekkere ijsjes …

Na een rondwandeling in Herceg Novi, wordt het stilaan tijd om de terugweg aan te vatten.
Dat doen we een klein stukje via dezelfde weg ( om terug aan de baai uit te komen ) maar aan de ingang ervan, nemen we de overzetboot terug naar Tivat.  Doet ons een beetje denken aan onze trip naar Noorwegen vorig jaar, daar hebben we ook heel dikwijls veerdiensten moeten nemen (eigenijk hetzelfde als een bus of tram nemen hier, maar dan met de auto erbij )

In Tivat trekken we dan eerst nog even naar Porto Montenegro, het nieuwe Monte Carlo,
zoals reeds eerder aangehaald.

Dat is inderdaad prachtig, de yachthaven is spiksplinternieuw, heel modern met veel witte marmer,
en uiteraard ook sprookjesachtige omgeving.  Op het moment dat wij daar rondwandelen, vaart er ook net een soort ‘partyschip’ uit waar – naar wij vermoeden – een huwelijksfeest gevierd wordt.
Mooi wel, met al die prachtig uitgedoste mensen, op deze schilderachtige wateren.  Dat zal een trouwfeest to remember zijn 🙂

Wanneer we helemaal langs de kade wandelen, vallen we van de ene verbazing in de andere,
het is werkelijk onvoorstelbaar welke gigantisch grote en indrukwekkende yachten hier aangemeerd liggen, oef …
Bovendien liggen er net buiten de haven nog een stuk of 10 gelijkaardige exemplaren voor anker te wachten op een aanlegplekje waarschijnlijk.

Blijkbaar inderdaad de nieuwe place to be als je zo een superyacht bezit …

Dat bezitten wij echter niet, dus we blazen maar de aftocht en keren terug naar ons plekje in Kotor. Prachtige dag was dit ook.

We besluiten vanavond maar in het restaurant van ons hotel te eten, gezien het ontbijt er super was en ook gezien de gezellige omgeving.

Goeie keuze, want het eten is er erg lekker en de wijn stukken beter dan die van gisteren 🙂

Bovendien zit er vlak tegenover ons een Jazzcafeetje, en daar is nu toevallig vanavond een optreden voorzien.
Dus we blijven na het eten nog rustig van ons wijntje en koffie genieten en van de prachtige muziek van de overkant.  Het is een hele goede band die er speelt en de zangeres heeft een glasheldere stem, geweldig is dit, helemaal vakantie !

Als we besluiten te gaan slapen, mogen we nog een tijdje langer van de muziek genieten,
want ze houden er nog niet mee op, en onze kamer bevindt zich net boven het pleintje …
Slapen doen we dus deze nacht niet zo goed, maar ach … t was de moeite !