Voor vandaag hebben we weer een uitstapje gepland, deze keer gaan we richting Vietri Sul Mare, een dorpje dat helemaal in het teken van keramiek zou staan, en daarna naar Ravello.
Dit laatste is een dorpje in de stijl van Amalfi en Positano de dag voordien, maar het is een wat hoger (en dus iets verder van de kust ) gelegen dorpje, een beetje een ‘kunstenaarsdorpje’ blijkbaar.

Na het ontbijt vertrekken we met 1 auto deze keer ( we hebben ondertussen geleerd dat met 2 auto’s op pad gaan absoluut niet aan te raden is als het niet echt nodig is ).
De Waze app leidt ons mooi naar de eerste stop ( Vietri ), maar het we doen er wel veel langer over dan de voorziene reistijd.  Het verkeer in deze streek is iets waar je ten alle tijde rekening mee moet houden als je ergens naartoe wil gaan … 😦

Onze 2 kleine meiden doen dat echter heel goed, ze verzinnen spelletjes in de auto en de I-pads brengen ook altijd redding als het een beetje lang blijft duren.

Uiteindelijk komen we aan op onze bestemming, en trekken we het stadje in.
Het is inderdaad allemaal keramiek wat de klok slaat, overal winkeltjes die ontelbare bordjes, kannen, tassen, tafels enz … verkopen met vrolijke kleuren en tekeningen.

Ook in het stadsbeeld zelf zit de keramiek verweven, vele straten en trapjes zijn afgeboord met kleurrijke mozaïeksteentjes, wat uiteraard ook bijdraagt aan het karakter van dit stadje.

Een ouder koppeltje dat we onderweg tegenkomen brengt ons ook nog naar een tafereeltje ergens in het stadje ( we zouden het nooit zelf gevonden hebben ) waar een lokale kunstenaar een beetje heel Italië in miniatuur heeft uitgebeeld, allemaal verschillende landschappen, compleet met miniatuur figuurtjes, boompjes, treinen, auto’s enz …

Hier heeft iemand heel veel tijd en werk ingestoken, prachtig !

We wandelen daarna weer terug richting parking en houden onderweg nog halt op een terrasje voor een verfrissend drankje.  Omdat er ook ‘coperto’ wordt aangerekend, maar we eigenlijk niet eten, brengt de eigenaar ons een schaal met proevertjes voor bij onze drankjes.

Kwestie van de coperto toch een beetje te vergoeilijken 🙂

Elise en Juliëtte spelen ondertussen rustig samen op het plein, die amuseren zich ook best !

Als onze dorst is gelest, nemen we weer de auto en rijden we verder naar Ravello.
Een stevig klimmetje langs een bochtige weg, maar het loont de moeite.
Alweer een prachtig stadje, maar iets rustiger en wat minder luid en toeristisch dan de andere dorpen in de buurt.
Onderweg passeren we ook weer één van de vele Limoncello stokerijen, en we mogen er ééntje proeven.  Heel lekker uiteraard, en we nemen toch wel weer een fles mee … kwestie van thuis niet zonder te vallen 🙂

Na dit rustige intermezzo is het weer tijd om stilaan terug naar ons hotel te keren.

Vanavond hebben Daphne en Kristof een hele leuke verrassing gepland voor Papou :
hij had nog een verjaardagskadootje tegoed, en ze hebben een tafel gerserveerd in de oude haven (Marina Grande) in Sorrento.
Het restaurantje is zo goed als op het water gelegen en biedt uiteraard een prachtig zicht op de baai van Napels.  Binnenin is het een beetje als een schip ingericht, wat het uiteraard ook zeer sfeervol maakt.   Het is bovendien ook weer erg lekker en opnieuw zijn de kelners bijzonder attent,
zeker voor de kindjes.
La Famiglia en zeker de Bambini zijn voor vele Italianen heilig en ze vinden het fantastisch dat we met de hele familie op stap zijn, overal worden ze een beetje op hun wenken bediend en krijgen ze veel aandacht, superleuk !

We hebben weeral een schitterende dag en prachtige avond achter de rug.

t Was een heel fijn verjaardagskado !