Gisteren hebben we tijdens ons tripje naar beneden ook ineens een uitstapje voor vandaag geboekt, gezien we vandaag de zonnigste en warmste dag van allemaal zouden krijgen.
Dat wordt een boottripje naar het beroemde eiland Capri !

We hebben een mini-cruise genomen, dit houdt in dat we ( uiteraard 🙂 ) eerst oversteken naar Capri, we er daarna helemaal rond varen, en tenslotte ook enkele uren op dit prachtige eiland kunnen doorbrengen.

We worden aan het hotel opgepikt met een mini-busje en naar het haventje van het nabijgelegen dorpje Massa Lubrense gebracht.  Daar ligt ons bootje al te wachten en we installeren ons buiten op het voordek in het zonnetje.
De overtocht gaat vrij snel, maar eens we Capri naderen, varen we in een heel rustig tempo rondom het hele eiland.  Onderweg zien we prachtige grotten, hele steile rotsen en tot onze grote verbazing overal rond het eiland kleine, kleurrijke kwalletjes in het helderblauwe water.
Prachtig om te zien, en de meisjes zijn er ook helemaal weg van, ze turen de hele tijd overboord om zo veel mogelijk exemplaren te kunnen zien.  We proberen er ook een fotootje van te maken, maar dat is jammer genoeg niet echt makkelijk, ze verdwijnen bijna weer even snel als dat ze opduiken, snelle beestjes 🙂

Onderweg passeren we ook de zowat allerberoemdste rotsen van Capri en bij uitreiding heel Italië,
de zgn. Farraglioni, oftewel de Dolce en Gabbana rots 🙂
Daar waar dus het beroemde reclamespotje voor het Dolce & Gabbana parfum ‘ Light Blue ‘
( met de knappe Italiaan met de witte zwembroek en knalblauwe ogen in de hoofdrol 🙂 )

werd opgenomen, we varen er zelfs onderdoor ( de rots uiteraard 🙂 ).
In de beroemde rots zit een opening, waar elk bootje in de buurt doorheen wil varen, dus t is er zelfs een beetje ‘file’ ( niet alleen op de wegen dus blijkbaar … )

Na de tour rond het eiland, worden we netjes afgezet aan het haventje van Capri, ook weer Marina Grande genaamd ( er is ook een Marina Piccola aan de andere kant vh eiland, maar die wordt blijkbaar minder frequent gebruikt )

Van een vorig bezoekje aan Capri, herinneren we ons dat de locale ( smalle ) busjes doorgaans erg druk zijn, en dat je beter een taxi kan nemen.  Aan het haventje staan er altijd wel enkele te wachten, dus is het een kwestie van er eentje te vinden waarmee een goeie prijs kan worden afgesproken.  Dat blijkt niet echt een probleem te zijn, we komen tot een overeenkomst met de locale Vin Diesel ( hij lijkt er echt wel een beetje op 🙂 ) en stappen in zijn cabrio.
Op Capri zijn alle taxi’s trouwens cabrio’s …

De man neemt ons eerst mee naar Anacapri, de 2de stad van dit eiland ( er zijn er ook maar 2 :-))

Volgens hem veel authentieker en gezelliger dan Capri Stad, wat hij blijkbaar maar niks vindt.

De weg ernaar toe is heel bochtig en wederom schitterend om te zien.   Ook nu weer zijn de kindjes de eerste zorg, en hij waarschuwt van in het begin om zeker armpjes en handjes binnen boord te houden, gezien de smalle straatjes, het vele verkeer en de soms rakelingse passages langs de huizen.

t Is een hele rustige chauffeur en hij geeft onderweg ook wel wat uitleg over de geschiedenis van het eiland.  Ook stopt hij onderweg af en toe op en beetje meer ‘verborgen’ plekjes waar het wat rustiger is, maar evengoed zeer fotogeniek.

In Anacapri zet hij ons af op het pleintje aan de ingang van het Centro Storico ( dat elk stadje in deze regio wel heeft 🙂 ) en spreken we af dat hij ons enkele uurtjes later weer komt oppikken.
Het is een leuk stadje, en er is ook een stoeltjeslift naar het hoogste punt van het eiland.
Daar gaan we dus als eerste naartoe, en ook dat vinden Elise en Juliëtte heel leuk.

Boven aangekomen hebben we, zoals onze Vin Diesel had beloofd, een perfecte 360° rondblik.
Op een prachtige dag als deze, komt dat natuurlijk helemaal tot zijn recht !

Na weer wat klim- en klauterpret op de ( bescheiden ) rotspartijtjes, moeten we weer terug naar beneden, zodat we ook nog eventjes in de rest van het stadje kunnen rondkijken.

Ook hier weer heel veel winkeltjes, barretjes en souvenirs, gezellig zoals overal in deze mooie streek.

Perfect op tijd staat Vin ons op te wachten en worden we terug naar Capri stad gebracht.
Dit ligt een stuk hoger dan het haventje, dus ook daar blijven we een tijdje rondwandelen,
vooraleer hij ons weer oppikt om terug naar de haven te gaan.
Capri blijkt een stuk exclusiever dan Anacapri, hier niet de modale winkeltjes, maar enkel boutieks van de grote gekende merken, Armani, Versace … noem maar op.
Andere ambiance ook, maar zeker even mooi qua uitzicht en omgeving.
We wandelen naar de ‘promenade’ waar we dan op het einde alweer een prachtig zicht op de Farraglioni rotsen hebben, en we naast een chique 5-sterren hotel uitkomen.
Blijkbaar ooit ontworpen door de beroemde Le Corbusier, in de 2de wereldoorlog door Amerikanen en Britten gebruikt als hoodkwartier, en na deze oorlog door een rijke ingenieur opgekocht en getransformeerd in het huidige luxe-hotel …

Zoals gezegd, allemaal wat exclusiever dus.

Stilaan komt het einde van ons dagje Capri in zicht, want om 17h20 komt onze boot ons terug oppikken in Marina Grande om ons terug naar het vasteland te brengen.
De terugweg is redelijk frisjes, want nu vaart de kapitein uiteraard aan één stuk tegen vrij hoge snelheid terug, geen sightseeing meer helaas 😦

Al snel zijn we terug in de haven van vertrek in Massa Lubrense, waar het mini-busje ons al staat op te wachten om ons terug naar ons hotel te brengen, prima service wel.

De rit terug is onverwacht ook nog eens heel geanimeerd, we reizen samen met een Brits-Frans koppel en hun 2 zoontjes, en deze jongetjes blijken echte spraakwatervallen te zijn, iedereen krijgt er een beetje de slappe lach van, en hoewel Elise en Juliëtte waarschijnlijk niet echt begrijpen wat ze allemaal vertellen, kunnen ze het wonderwel goed vinden met z’n 4-tjes 🙂

Blijkbaar zijn de beide kleine romeo’s ook danig onder de indruk van onze meisjes, want als we aan het einde van de rit komen, vragen ze heel beleefd ( Brittish … 🙂 ) of ze hen nog een dikke knuffel mogen geven … superschattig !

Na de lieve knuffeltjes nemen we afscheid van de leuke familie en komen we weer aan ons hotel.  Gezien het onze laatste avond is ( en we helaas ook nog valiesjes moeten pakken … )

hebben we deze morgen gereserveerd om vanavond in ons hotel te eten.
Dat was voorheen blijkbaar een gerenommeerd restaurant, en dat ondervinden we aan de lijve tijdens ons laatste avond dineetje, het is superlekker en heel fijn allemaal.
Madame Antonella blijkt een fantastische kok te zijn en Mr Guiseppe een geweldige zaalchef annex sommelier 🙂
Zijn wijnkeuze vinden we allemaal subliem en bovendien ook nog eens helemaal niet duur,
prachtige afsluiter van deze supermooie vakantie !

Aan het einde van het fijne dinertje, gaan we allemaal moe maar tevreden, onze koffers inpakken en een laatste slaapje in dit prachtige hotel.