Het is alweer ons laatste dagje in Oostenrijk, het is weeral voorbij gevlogen ! Maar vandaag dus nog een dagje genieten 🙂 Het weer ziet er veelbelovend uit s morgens en er wordt ook voor het grootste deel van de dag mooi zomerweer voorspeld, dus we trekken naar de Kaunertaler Gletscherstrasse.
Dat dal ligt op een klein uurtje rijden van ons hotel, en we vertrekken dan ook direct na het ontbijt.

De weg ernaar toe is redelijk rustig en de rit verloopt vlot, we draaien de vallei in en beginnen ons tochtje voor vandaag.  Het eerste stuk is gelijkaardig aan zovele andere dalen in de Alpen, heel mooi en groen, met prachtige vergezichten en gezellig ogende dorpjes, waar je wel in elk oord een hotel Post of hotel Edelweiss vindt … 🙂
Wat uiteraard allemaal samen mee de charme van een vakantie in de bergen maakt ! Een stuk verder begint echter de Gletscherstrasse zelf, en daar moet tolgeld voor betaald worden.
Niet geheel onlogisch vinden wij, want deze route brengt je tot op een hoogte van +/- 2.700 m,
wat toch wel een beetje uitzonderlijk is.

We betalen dus netjes de doorgang en zetten onze weg verder.  Die begint al snel te slingeren en te stijgen en blijft heel mooi van natuur.  Men heeft ook moeite gedaan om het – buiten de prachtige rit zelf – ook een beetje interessant te houden voor de bezoekers.  Je krijgt een overzichtskaartje mee en overal langs de route zijn bezienswaardigheden of natuurlijke monumenten te zien.  Er is duidelijk veel werk in gestoken en het is best leuk om hier en daar eens te stoppen op sommige van de verschillende voorgestelde punten.

Dat gaat van korte wandelingetjes naar bvb een waterval, over een kunstige rots die een steenbok moet voorstellen ( het symbool van deze Gletscherstrasse ) naar een prachtig uitzichtspunt -meestal met bankje – om al dat natuurschoon rustig in je op te nemen. Eigenlijk zouden we dat meer moeten doen, af en toe de tijd nemen om gewoon te genieten van de mooie dingen om je heen … Vandaag doen we dat dus volop en het is echt genieten, zo mooi overal en met dit prachtige weer erbij oogt het natuurlijk allemaal nog veel mooier. Er zijn zelfs enkele stopplaatsen waar nog zeer recent fillmopnames met geweldige stunts zijn gemaakt voor bekende films, zoals de James Bond ‘ Spectre ‘ en XXX met Vin Diesel. UIteraard zou je deze plekken niet herkennen ( ook als je de fims gezien hebt, ) want de beelden werden in de winter gemaakt, toen er hier vermoedelijk meters sneeuw lagen.
De hele weg wordt trouwens gedurende de hele winter sneeuwvrij gehouden ( voor de skiërs die helemaal boven moeten zijn ) en dat op zich is voor ons ook al een hele stunt 🙂

Na enige tijd zien we een enorme stuwdam voor ons opdoemen, dat hoort er uiteraard in een dergelijk vallei ook bij, en erachter een prachtig – ijskoud uitziend – stuwmeer. Na een korte foto-stop, vervolgen we onze route naast het stuwmeer en wanneer we dat gepasseerd zijn weer slingerend hoger de berg op, richting gletscher. Er volgen nog talloze haarspeldbochten, vol met magnifieke natuur en uitzichtspunten …

Uiteindelijk komen we dan helemaal boven aan bijna aan de voet van de gletscher.   Of beter, wat er momenteel nog van over is …  helaas is ook hier de gletscher weer vele meters teruggetrokken door de klimaatveranderingen, als je de vergelijkende foto’s van 100 jaar geleden met die van nu bekijkt … t is weer eens confronterend ! Boven op de top staat een immens groot bergstation / annex restaurant, van waaruit je in de winter naar de hoogste toppen kan zoeven met de kabellift om vanaf +/- 3000 meter hoogte terug richting dalstation te skiën.  Blijkbaar kon je hier tot het jaar 2000 ook in de zomer op de gletscher komen skiën, maar dat lukt dus niet meer omwille van de gewijzigde klimaatomstandigeden.

We wandelen er nog wat rond, en bekijken de grote bedrijvigheid daarboven. Vrachtwagens met beton rijden op en af, en maar liefst 3 helikopters vliegen onophoudelijk naar boven op de top en weer terug om die door de vrachtwagens aangeleverde betonvoorraad naar het allerhoogste topje te ransporteren. Helemaal boven wordt dus ook nog een nieuw skistation gebouwd, en dat moet natuurlijk af zijn tegen het volgende winterseizoen.  Vermoedelijk wordt er hier bijna dag en nacht gewerkt om dat op tijd af te krijgen, want volgens de info die we lezen, kan je hier al vanaf eind september terug de latten op … er moet dus stevig  doorgewerkt worden om dergelijk huzarenstukje tijdig afgewerkt te krijgen.

WIj doen het allemaal rustig op onze gemakje, en blijven ook hier een tijdje op het immens grote terras zitten in het zonnetje, voor een laatste dagje kan dit zeker tellen !

Met spijt in het hart vertrekken we uiteindelijk terug naar beneden, er moeten immers nog koffers gepakt worden voor ons vertrek morgenvroeg …
De route terug naar dal duurt verbazingwekkend lang, en biedt weer andere fenomenale uitzichten,
dus ook nu houden we nog regelmatig halt, kwestie van nog wat extra van al dat moois te kunnen genieten 🙂

Een hele mooie dag om een hele mooie vakantie in dit charmante hotel af te sluiten !
Op naar de volgende 🙂