Iseomeer en Passo Crocedomini


Ons eerste idee vandaag was om Brescia eens te bezoeken, maar na een babbel met Claudio volgen we zijn raad toch maar op en trekken we naar het Iseomeer iets verderop. Brescia is best een mooie stad zegt hij, maar ontzettend heet, in Iseo zou dat na weer veel minder het geval zijn en bovendien zou het een hele mooie route zijn om te rijden.

Wij dus de auto in en op weg. 
Enig nadeel hier is dat je voor alles de auto nodig hebt, een wandeling vanuit onze mooie B&B ( die gelukkig wel wat afgelegen ligt ) is enkel mogelijk naast de drukke verbindingsweg, en dat vinden wij althans helemaal niet zo leuk.
Dus dan maar weer de auto in om elders een wandeling te doen 🙂
Op weg naar Iseo dus, een dorpje aan het gelijknamige meer.  Ook weer snel een uurtje onderweg, maar we komen er vlotjes en zoeken een parking aan de rand van het stadje.
Ongelofelijk toeval, na onze vruchteloze poging van gisteren, stoten we hier toevallig op een oplaadzone voor elektrische auto’s.
Nog een beetje wantrouwig pluggen we in, en tot onze grote verbazing lukt het zonder enig probleem … wat een verschil met onze stressy Duitse vriend van gisteren 😉

We wandelen Iseo binnen en ook hier weer een mooi stukje boulevard langs het meer. Het eerste wat we hier zien in het haventje, is een boot die ingezet wordt om de havengeulen vrij te maken van een soort zeewier dat er welig tiert. De boot gaat heel zachtjes langs de kade, terwijl 2 werkmannen met een grote hark de tonnen zeewier ( of iets wat er op lijkt ) bij elkaar trekken in het zog van de boot. Dat komt zo op een soort lopende band terecht die in het water steekt en die het zeegroen helemaal opslokt … opgeruimd staat netjes !

Eigenaardig genoeg is er hier verder heel weinig sfeer … zelfde soort stadje als Salo gisteren, maar bijna leeg, een beetje verlaten zelfs, bizar wel. Er loopt hier door het hele stadje wel een soort kunstproject, waarbij allerhande soorten fruit en groenten als kunstvoorwerp tentoongesteld worden, origineel.
We komen ook ergens een ( aluminium ? ) ezel tegen die omringd wordt door gelijkaardige fruitbeelden, die is best grappig.
We wandelen nog een beetje rond en drinken iets op een terrasje, maar het heeft helaas bijlange niet het instant vakantiegevoel van Salo, wat toch wel een beetje vreemd is.

Een uurtje later houden we het voor bekeken en willen we verder het meer afrijden, maar dat gebeurt grotendeels door tunnels, waardoor je eigenlijk van het meer zelf niet zo veel ziet.
Niet erg, het volgende doel was toch de rit door de bergen terug naar ‘ons’ Idromeer (dat tonnen meer charme heeft dan Iseo, vinden wij ). Hoewel er stilletjesaan meer wolken komen ( er was onweer voorspeld voor deze middag/avond ) wordt het toch wel een schitterende tocht. De bergpas over de Crocedomini is erg mooi, het landschap verandert voortdurend en uiteindelijk klimmen we tot net geen 1900m. Op de top van de bergpas houden we halt voor een koffiestop aan de Albergo Bazena, een wondermooie plek toch wel.

Boven is het natuurlijk een beetje frisjes, maar dat is een welkome afwisseling na die hete dagen die we al hadden, raampjes open en genieten maar. Af en toe regent het lichtjes, maar dat stoort niet, we zitten nog niet met ons hoofd in de wolken en de uitzichten zijn er nog steeds :-).

De weg naar beneden is er wel eentje om in te kaderen, heel mooi, maar ook héél smal en bochtig, het is steeds weer voorzichtig om het hoekje piepen of er geen tegenliggers te bespeuren zijn.  Die hebben we gelukkig maar af en toe, dus we komen vlotjes weer beneden, dit was echt wel een prachtige toer.

Ondertussen gaan de hemelsluizen dan toch open en klettert het stevig. Gelukkig zijn we intussen beneden aangekomen en genieten we in een restaurantje aan ‘onze’ zee van een simpele pasta en een glaasje wijn 🙂 Daarna terug naar onze B&B en gezellig op ons ( overdekte ) terras kijken naar de spectaculaire bliksems boven de bergtoppen … ook dat is prachtig om te zien.
Gelukkig blijft het enkel bij wat geflits en gerommel, onweer en regen heeft sinds de katastrofe in ons eigen Belgenlandje toch wel een hele wrange nasmaak …

Categorieën:Anfo ( idromeer ) 07/2021, Europa, Italie

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: