SANTANA / SANTA CRUZ / MACHICO

Na een rustig nachtje slaoen en een eerste ontbijt in onze B&B mét uitzicht, plannen we voor onze eerste dag hier een tripje naar de oostkant van het eiland, de dorpen / steden SANTANA – SANTA CRUZ en MACHICO
Als allereerste rijden we naar SANTANA, een dorp dat vrij gekend is omwille van de ‘typische’ karekteristieke driehoekige huisjes met rieten dak. Lijkt ons wel eens de moeite en ze zijn ook best heel schattig om te zien, maar uiteindelijk staan er maar een stuk of 4/5 rondom het stadhuis en is Santana voor de rest een ‘gewoon’ dorp.
In die paar huisjes kan je dan een paar ambachten zien, zoals een dame dit aan een spinnewiel zit en ook een indrukwekkend weefgetouw in haar huisje heeft. Druk is het er niet echt, dus we zijn er snel doorgewandeld, er staat ook nog een klein marktje en daar wandelen we ook nog even rond alvorens terug in ons autootje te stappen en richting SANTA CRUZ te rijden.   Dat stadje ligt aan de kust en is momenteel helemaal in de ban van het bloemenfestival.   Voor het bloemencoso zijn we de laat, dat was al enkele weken geleden, maar in het dorp zelf vind je nu op vele plaatsen wel hele mooie taferelen terug, versierd met massa’s bloemen, heel mooi om te zien.

Ook de kuststrook is heel mooi om eens af te wandelen en als kers op de taart breekt de zon ook nog eens door het eerder toch wat dikkere wolkendek… de jasjes gaan uit en het is heel aangenaam in het stralende lentezonnetje … We nemen nog een late, kleine lunch in een lokale snackbar en gaan dan weer verder richting MACHICO, wat de eerste hoofdstad was van Madeira vooraleer FUNCHAL die functie overnam. Het wordt nu omschreven als een ‘vrolijk vissersdorpje ‘, maar een dorp zou ik dit nu niet willen noemen, Machico is een vrij grote stad eigenlijk en vooral ook levendig aan de waterkant.   Daar is best wel wat volk te vinden en speelt het sociale leven zich grotendeels af; Na een tijdje hebben we het wel gezien en vatten we de terugweg aan naar onze B&B, in Sao Vicente gelegen. Gezien we nog wel wwt tijd overhebben, kunnen we wel nog een stop inlassen in Sao Vicente zelf.

Ook hier het meeste volk aan de kustlijn en nadat we de ‘boulevard’ eens afgewandeld hebben, strijken we neer in een karaktervol kroegje voor een homemade Poncha ( een lokaal drankje op basis van rum en eéén of andere fruitsoort, in ons geval sinaasappel … ) superlekken, maar wel een beetje gevaarlijk vermoedelijk, het loopt heel zoet binnen, maar is eigenlijk vrij straf spul !
Gezien het ondertussen toch wel late uur, beslissen we om mar in Sao Vicente te blijven en daar iets te eten.   We vinden een lokaal eethuisje in het oude deel van het dorp en we eten daar heel lekkere streekgerechten, Espetada ( Rundsbrochette ) met frietjes voor meneer en Espada ( zwaarvis ) met banaan voor mevrouw 🙂   Heel lekker en helemaal niet duur, maar wel veel te grote porties voor ons