Als we deze morgen opstaan en eens door het raam kijken weten we direct hoe laat het is, vandaag zullen we niet op een bootje moeten stappen, de golven zijn – zoals voorspeld – nog veel hoger dan gisteren, en dan wordt er ook nog eens redelijk wat regen voorspeld, dus t zal vandaag een rustig dagje worden 😦

We gaan dan maar op ons gemakje ontbijten en nemen onze tijd daarvoor, dat kan ook al eens fijn zijn.  Na het ontbijt stappen we in de auto en maken we maar een toertje over het eiland, kwestie van toch niet de hele dag ‘niks’ te doen.
We rijden tot in Risoyhamn om al eens te kijken waar we morgen het Hurtigruten schip moeten gaan zoeken, dat wordt ons volgende overnachtingsadres voor de komende 2 dagen. Hopelijk is dat een beetje stabieler dan ons walvissafaribootje van gisteren, maar dat zal wel vermoedelijk.  Het is tenslotte een ‘klein’ cruisescheepje, dat zou toch op wat deining voorzien moeten zijn.
Hurtigruten was eigenlijk vroeger de postboot, die langsheen de gehele Noorse kust overal post en vracht ging brengen en ophalen.  Langs de gehele Noorse kust, dat wil dus zeggen een goeie 3.000 km !!! ( Noorwegen heeft een iets langere kustlijn dan België 🙂 )

In oorsprong waren dat gewone houten boten, waar wel redelijk wat vracht op kon, omdat sommige plekken in onherbergzaam gebied in die tijden bijna niet anders te bereiken en te bevoorraden waren.
Gaandeweg, wanneer andere, snellere vormen van transport hun intrede gedaan hebben, en ook het internet een belangrijke rol begon te spelen, is het belang van die dagelijkse postboot wat vracht ( en zeker post ) betreft, een heel pak minder geworden, en stilaan zijn ze zich ook gaan toeleggen op vakantiegangers.  Het is een erg populaire manier geworden om Noorwegen vanop het water te bewonderen.  Doordat de schepen niet al te groot zijn, kunnen ze heel dicht bij de kusten en in de beroemde fjorden varen, en dat maakt een Hurtigruten zeereis ook zo interessant, en ga je er ( althans dat hopen wij 🙂 ) veel spectaculairdere uitzichten mee hebben dan met een gewoon cruiseschip.  Die zijn zoveel groter, dat ze niet zo dicht bij de kusten kunnen komen, waardoor dus het uitzicht stukken minder leuk wordt.
Gelukkig voor ons, zijn de eenvoudige houten postboten van vroeger ondertussen wel vervangen door moderne, van alle comfort voorziene ‘cruise’schepen.  Absoluut niet met de, misschien wel een beetje decadente, echte grote cruiseschepen te vergelijken, want dus veel kleiner en eenvoudiger van uitvoering. Dat zullen we dus morgen zelf mogen ondervinden.

Voor vandaag houden we het dus voorlopig bij het toertje door Andoy, maar onderweg beslissen we toch even de beentjes te strekken en een wandelingetje langs de kust in Bleik, een dorpje nabij Andenes, te doen.  Het regent ondertussen redelijk en het waait verschrikkelijk, maar toch wagen we het erop, een beetje frisse lucht is wel nodig.
We wandelen dus langs de kust, en proberen zo dicht mogelijk bij het vogeleiland Bleiksoya te komen, zodat we met de verrekijker misschien toch nog een glimp van de grappige Puffins ( papegaaiduikers dus, zie tekst van gisteren ) kunnen opvangen, die zouden op dat eiland massaal hun broednesten hebben.
We vechten ons dus tegen de wind in een route naar het uiterste puntje, en we zien ze in de verte wel af en aan vliegen, maar echt duidelijk is het niet.
Jammer dat we deze grappige vogels een beetje gemist hebben, maar niets aan te doen,
dit is Noord-Noorwegen, bij de weersomstandigheden moeten we ons gewoon neerleggen …
Misschien vaart ons Hurtigruten schip nog wel ergens voorbij een vogelkolonie 🙂
Op de terugweg naar Andenes, stoppen we nog aan het Aurora Space Center.
Lichtelijk verbaasd dat hier op dit verlaten eiland een Space Center zou zijn, stappen we daar binnen om eens te kijken wat hier precies gebeurt.

We krijgen een rondleiding en een filmpje ( over het Noorderlicht ) te zien, en als we terug vertrekken, weten we ondertussen dat er hier blijkbaar heel veel raketjes de ruimte in worden geschoten, o.a. in opdracht van NASA en andere wetenschappelijke instituten, met allerlei experimenten en toestellen aan boord om zoveel mogelijk te weten te komen over ons universum en in het bijzonder van het verschijnsel Noorderlicht.
Het zijn dus allemaal bijzonder kleine raketten die ook maar enkele uren boven blijven vooraleer ze terug op aarde neervallen en de daarboven verzamelde info met zich meebrengen.

Grootste probleem is dan om de teruggekomen raketten zo snel mogelijk te vinden en te bergen, gezien de delicate instrumenten aan boord niet altijd bestand zijn tegen een lang verblijf in zeewater. Zo zijn we weer een beetje slimmer geworden en is het toch geen verloren dag geworden 🙂
Morgen hopelijk weer wat betere weersomstandigheden …