Na de mooie dag van gisteren, staat vandaag de zon al aan de hemel als we opstaan.
Dat opstaan was een beetje later dan gisteren, dus de ‘whoops’ is blijkbaar al gebeurd, super ! Eerst even snel ontbijten, en dan vertrekken we naar de volgende gletsjer, de Briksdalbreen ( ‘breen’ is gletsjer ) dat is eigenlijk een broertje van die van gisteren, want ze zijn allebei uitlopers van de grote Jostedalsbreen, die heeft blijkbaar een heleboel ‘armen’ die naar de verschillende valleien uitlopen.  De Jostedal is een gigantisch grote gletsjer, de grootste en meest uitgestrekte van heel Europa, zo vernemen we.  Eigenlijk is dat wel raar, want de bergen, en dus ook de gletsjers die erop liggen, zijn stukken minder hoog dan pakweg in de Alpen.  Je ziet hier min of meer hetzelfde landschap op +/- 1500 meter hoogte als in de Alpen op 3.000 meter … De natuur is soms toch wel heel fascinerend !

We trekken dus naar de volgende gletsjer en ook de weg hiernaartoe ( met de wagen in eerste instantie ) is wondermooi, met alle toeters en bellen, prachtige meren, bergen, sneeuw op de toppen, blauwe lucht en een prachtige zon … De hele weg is het genieten, en wanneer we dan aankomen op de parking vanwaar we te voet verder moeten, zal het mooiste nog moeten komen, hopen wij. Het is in het begin even een lastig klimmetje, maar het gaat vrij vlot en er is onderweg zo veel moois te zien dat je er eigenlijk geen erg in hebt. Na een dik half uur staan we aan het ijsmeertje aan de voet van de gletsjer, alweer adembenemend mooi, alles is ijsblauw, de lucht, de gletsjer en het meertje, dat geeft een aparte indruk, het ziet het er prachtig uit, en heel erg koud 🙂 Wanneer we even aan het water voelen, blijkt dat inderdaad ook zo te zijn, brrr… We hadden al gehoord dat je deze wandeling best vroeg op de dag doet, omdat het ook weer een geliefd doel is voor vele reizigers en het op een later uur wel eens ontzettend druk kan worden.
Wij waren rond 9h30 daar en wanneer we terug beneden staan, blijkt dat inderdaad het geval. Hele busladingen toeristen worden er afgezet en het voorheen rustige wegje naar de gletsjer verandert stilaan in een mensenzee …
Gelukkig waren wij toen dus al terug beneden, en hebben we er in alle rust van kunnen genieten.

We vertrekken weer en onze volgende stop voor vandaag wordt de Loen Skylift.
Nagelnieuw ( open sedert mei 2017 ) en op een steenworp van ons hotel.
We gaan er dan ook te voet naartoe, kopen een ticketje, en kunnen nog als laatste mee in de gondel die net gaat vertrekken. Ze gaan er prat op dat het de snelste en steilste van Europa is, en dat is vermoedelijk ook zo, zo ontdekken we tijdens de rit, op amper 4 minuten zijn we bijna 1000 meter gestegen en stappen we weer uit ( we waren er al redelijk gerust in toen we de naam ‘Doppelmayer’ als constructeur zagen staan, ons welbekend van de Oostenrijkse vakanties ) Ook hier vervallen we weer in superlatieven … het wordt eentonig, maar opnieuw een wijds panorama op de prachtige natuur hier, mits een wandeling van een dik uur, heb je ook een 360° toer van de hele omgeving, dus die gaan we doen. Op de splinternieuwe wegwijzertjes staat dat dit een ‘easy walk’ is … We vragen ons af wat dan de moeilijke wandelingen moeten zijn, want deze kan al tellen 🙂 Niet zo lang dus, maar het eerste halfuur blijft het maar stijgen, klimmen en klauteren

Wanneer we bijna boven zijn zetten we ons vlakbij een sneeuwplek op een rots en nemen tijd voor een mini-picknickje met een geweldige ‘view’ naar de vallei en meren onder ons Zo moet vakantie zijn … Na onze break stappen we de rest van de ronde af en komen we uiteindelijk terug aan het liftgebouwtje uit.
We zetten ons nog even op het terras van het nieuwe restaurant daarboven, en drinken nog iets terwijl we nog een beetje nagenieten van deze tocht

Uiteindelijk gaan we dan toch maar weer naar beneden, stappen naar het hotel, en bekijken op het terras daar nog eens wat we de volgende dagen in onze volgende logeeradresjes kunnen doen.

Loen was in elk geval schitterend !