Zoals voorspeld, hebben we vandaag weer een zonnig begin van de dag, hopelijk blijft dat zo. Marifjora ligt vlakbij ( alweer ) 2 uitlopers van de befaamde Jostedalsbreen ( die zich over verschillende dagen uitspreidt ), deze keer zijn dat de Nigardsbreen en de Bergsetbreen.
Veel Breensen hier 🙂

Die 1ste ( Nigard ) is een heel geliefde trekpleister, het is bovendien de enige gletsjer waar je ook daadwerkelijk op mag, mits in het gezelschap van een erkende gids.
We willen wel eens zo een gletsjerwandeling meemaken, dus rijden we de vallei in en stoppen bij het Breheimsenteret, het infocentrum voor alle activiteiten in dit deel van Jostedal.
We krijgen wat info in verband met met de verschillende wandelingen op het ijs die mogelijk zijn, en kiezen voor een korte wandeling, waarbij je ong. een uurtje op de gletsjer wandelt.
We kopen de benodigde ticketjes en vertrekken.  Allereerst moeten we nog een paar kilometer rijden met de wagen tot op de parking.  Van daaruit vertrekt er een bootje dat je naar de andere kant van het gletsjermeertje brengt en van waaruit je dan nog een dik half uur moet klimmen en klauteren om tot aan de voet van de gletsjer te komen. Hij ziet er wel erg indrukwekkend uit, prachtig blauwig van kleur en heel imposant.
Daar aangekomen moeten we eerst bij de gidsen aanmelden en stijgijzers onder onze schoenen laten binden. Vervolgens worden we met een touw met elkaar en met de gids verbonden, en na de nodige wachttijd kunnen we dan vertrekken, de gletsjer op.
Uiteraard mag je daar maar een heel klein stukje van gebruiken, en moeten alle groepen langs dezelfde weg naar boven en weer naar beneden.  Dat geeft dan ook wel eens wat file onderweg 🙂
Wanneer het onze beurt is stappen we gezwind het ijs op, dat gaat eigenlijk heel vlotjes, die stijgijzers geven geweldige grip op het ijs.  Wij hadden ons aan een grote harde ijsplaat verwacht, maar eigenlijk lijkt zo’n gletsjer te bestaan uit allemaal kleine ijskristallen, ijsblokjes, dit allemaal aan elkaar vastgevroren zijn.  Het geeft een beetje het idee dat je over crushed ice aan het lopen bent, beetje raar, maar het gaat redelijk vanzelf.

Eens bovenop de gletsjer gaan we dan verder, en na – op de kop – een uurtje staan we weer terug beneden.  Best interessant om eens te doen en prachtige vergezichten, maar we vinden het toch ook wel een redelijk commercieel circus.  Vandaag is een mooie dag ( en die zijn in Noorwegen niet altijd even dik gezaaid ) en dan moet er natuurlijk zo veel mogelijk ( betalend ) volk op die gletsjer, de winkel moet nu eenmaal draaien hé …
Wanneer wij terug komen, staan er, zo lijkt het, nog een paar honderd mensen te wachten om ook de ijs op te gaan, al een geluk dat we er weer vroeg bij waren, dat is toch altijd iets leuker dan in die mensenmassa te zitten.

We nemen na de wandeling nog ontelbare foto’s van de gletsjer op zich, want die is echt wonderlijk mooi, ijsblauw uiteraard 🙂
Terwijl wij volop foto’kes maken, valt er opeens een enorme brok ijs van de gletsjer … hij spat gedeeltelijk uiteen net voor onze voeten … dat is wel even schrikken …
Bij die smak op de grond, spatten de ijsbolletjes waarvan eerder sprake, alle kanten uit.  Op zich een mooi spektakel, maar we besluiten toch maar wijselijk om een beetje meer afstand te bewaren van dit machtige natuurfenomeen … zo’n blok ijs wil je immers niet op je hoofd of op je tenen krijgen 🙂

Onderweg zetten we ons neer op een rots en snoepen van een wafeltje terwijl we genieten van de mooie omgeving. Na die pitstop zakken we stilaan weer af en gaan terug richting veerbootje ( dat je ook nog eens moest betalen ) voor de oversteek terug naar de parking.

We wisselen aan de auto terug van outfit ( warme kleding en lange broek waren verplicht op de gletsjer ) en trekken weer onze short van deze morgen aan.
Daarbij krijgen we van een voorbijwandelende oosterse dame een verbaasde blik …
ze is het waarschijnlijk niet gewoon om een dergelijk tafereeltje te zien 🙂

Tijd nu om nog langs de 2de gletsjer te gaan, de Bergsetbreen
Die ligt in het valleitje ernaast en de weg ernaartoe is een beetje schilderachtig.
Zowel de weg zelf, als de wandelweg zijn heel mooi en fotogeniek.
Het is een uurtje ongeveer wandelen naar deze ijsmassa, maar daar kunnen we dus niet op, zelfs niet vlak erbij, want het einde van de gletsjer ‘hangt’ een beetje aan de berg.
Met de vallende ijsblok van daarnet nog in gedachten dus zeker niet te dicht 🙂
Maar het is minstens even mooi als de andere, alleen is het hier stukken rustiger, slechts enkele mensen komen we tegen, voor de rest niemand.
Zalig wel, hier genieten we dan van het panorama en van de rust, absoluut een opkikkertje na al die drukte van deze morgen.
Na een drankpauze wandelen we weer rustig terug naar de parking en zo zit deze mooie dag er weeral op … morgen zouden we ook nog een dagje zon krijgen, maar daarna ziet het er weer wat minder uit, afwachten maar.
Om de dag te besluiten, krijgen we nog een mooie zonsondergang te zien vanop het terras van onze hotelkamer, leuk en lang geleden dat we de zon nog eens effectief hebben zien ondergaan !