Het eten gisteravond was heel verzorgd en best lekker, maar de geit was ook niets speciaals, zeker niet slecht dus, maar ook niet wauw.
Naar Noorse normen was de wijn echter betaalbaar, een lekkere fles Chianti voor omgerekend ong. EUR 40, dat was zeker doenbaar 🙂 We hebben tijdens ons verblijf hier al andere prijzen gezien, EUR 70 tot EUR 120 voor een flesje wijn is hier absoluut geen uitzondering, dus dit viel best mee, en we hebben het ons voor een keertje dan ook laten smaken, na al die alcoholloze dagen 🙂
Tijdens het eten hadden we een babbeltje met een Londens koppeltje, nog jonge mensen die een 5-tal dagen in Aurland op vakantie waren, met de trein.
Ze hadden de streek al zo n beetje verkend, en gingen vandaag terug naar huis, leuke mensen.

Na een rustig nachtje slapen, en een lekker ontbijt was het dan alweer tijd om de volgende etappe van onze reis aan te vatten.  Deze keer gaan we naar Geilo, een ski-resortje vlakbij de beroemde Hardangervidda, de zeer uitgestrekte hoogvlakte van dit gebied.
De weg ernaartoe slingert zich weer langs prachige florden en woeste bergen, en hoewel het weer vandaag weer heel erg wisselt van zonneschijn naar dreigende wolken en terug, blijft het ook nu weer prachtig mooi. We moeten ook een heleboel tunneltje door, al dan niet met haakse bochten er in, ook dat blijft spectaculair, een mens blijft er wel attent door onderweg.

De Noren zijn echt meesters in bruggen en tunnels bouwen, ze zijn er in alle mogelijke maten en vormen. Een van de laatste tunnels die we doorrijden, heeft zelfs een heus rond punt, midden in de tunnel, verbazingwekkend, het geheel is verlicht met blauwe lampen, het lijkt een beetje op een StarWars tafereel, en het strafste is dan nog dat je vanuit de tunnel rechtstreeks op een brug terechtkomt.
Ongelofelijk hoe ze het in elkaar gestoken krijgen 🙂

We vervolgen onze weg langs een paar prachtige watervallen, om dan uiteindelijk te klimmen naar de Hardangervidda, de hoogvakte dus.
Die is zeer uitgestrekt en geeft een weidse uitstraling, wel vrij schraal.
Logisch natuurlijk, het is vermoedelijk zowat het hoogstgelegen gebied van Fjord Noorwegen.
Wanneer we af en toe uitstappen voor foto’tjes merken we waarom alles hier zo schraal is, het is er redelijk koud en er staat een strakke wind, brrr …
Maar het heeft wel iets, eigenlijk is het best mooi, al die weidse uitzichten, er zijn op deze hoogte onverwacht ook heel veel meren en meertjes, gaande van kleine plasjes tot uitgestrekte bergmeren, heel mooi.

Na een mooie rit door dit fascinerende landschap ( waar uiteraard ook nog de nodige sneeuw te vinden is ) komen we dan uiteindelijk aan in Geilo.
Het hotel dat we hier hebben is een echt ski resort, het is een enorm complex, maar zodra je er binnenstapt geeft het een heel gezellig gevoel.

De monumentale inkomhal is prachtig uitgevoerd, met hoge plafonds en dikke houten balken, ook het interieur is heel smaakvol, met gezellige zithoekjes en prachtige, antieke ( of goed nagemaakte ) meubelen, je voelt je er – ondanks de omvang van het hotel – onmiddellijk thuis.
Ook onze kamer ademt dezelfde rustieke, aangename sfeer, en in vergelijking met sommige vorige hotelkamers ( en al zeker met de Hurtigruten 🙂 ) hebben we een balzaal voor badkamer, we sluiten de vakantie blijkbaar af in stijl…

Ook het eten is superlekker, de bordjes worden ook met veel zorg gepresenteerd.
Leuk wel om een keertje in grote stijl te verblijven.
Geilo is dus een ski stadje en dat zie je aan de omliggende bergen, je kan de skipistes zo zien liggen, het zijn er niet heel erg veel, maar wel allemaal vrij dichtbij, vermoedelijk is het hier in de winter toch ook wel druk. We kunnen het ons zo voorstellen, vanaf de skipistes hier voor de open haard, zalig !

Morgen nog een laatste dagje hier de omgeving verkennen, en dan moeten we jammer genoeg alweer de terugreis aanvatten …