Vandaag laatste dagje in Calabrië, morgen vliegen we weer terug naar ons eigen Belgenlandje.

We nemen onze tijd voor ontbijt en vertrekken dan richting station voor een treintripje naar het nabijgelegen dorp Pizzo ( bakermat van de beroemde Tartuffo, hemels lekker !!! ), volgens onze taxichauffeur van gisteren zeker niet te missen ( maar hij zal er ons waarschijnijk gewoon graag naartoe gebracht hebben 🙂 )
Met de trein is echter makkelijk en stukken goedkoper !
Gelukkig zit het treinsysteem hier heel goed in elkaar, en geraken we zonder problemen op onze bestemming.   Het stationnetje van Pizzo is prachtig aan de zee gelegen en we nemen er alweer prachtige foto’tjes.  Dan begint echter de zoektocht naar het stadje zelf, en we beginnen al een beetje te vrezen dat het weer hetzelfde verhaal van gisteren gaat zijn, enkel een uitzichtspunt …
Gelukkig geven we het niet direct op en al snel hebben we het stadje gevonden.
Het is ook alweer schitterend gelegen, de zon is terug volop van de partij, en het is opnieuw genieten van elke hoekje en kantje, zo mooi.
De zee is hier wel veel ruwer en waarschijnlijk ligger er niet voor niks langs de gehele kustlijn overal grote stenen in de zee, die als golfbrekers dienst doen, dat is hier absoluut nodig !

Je ziet de golven zo uit elkaar spatten tegen die natuurlijk golfbrekers aan, spectaculair natuurlijk.
Het dorp zelf is er ook weer ééntje om in te kaderen, het is, een beetje zoals Tropea, voor het grootste deel hoger gelegen en we klimmen naar boven om er een bezoekje te brengen.
Boven gaat het er heel levendig aan toe, veel volk, terrasjes, nauwe straatjes en winkeltjes, heel gezellig.  We wandelen er rustig rond, eten een geweldig lekkere Tartuffo en drinken iets op een terrasje uit de drukte, waar blijkbaar ook vele Italianen even halt houden voor een hapje of een drankje.  We babbelen een beetje met het meisje dat bedient en maken kennis met Balou, de kleine puppy die daar rondwaggelt, schattig beestje 🙂

Na de mooie namiddag in Pizzo, wandelen we terug richting treinstation om weer naar Tropea te gaan.  Helaas is er in het stationnetje geen automaat om een ticketje te kopen, dus moeten we dat op de trein zelf doen.  Normaal is dat stukken duurder, maar de vriendelijke conducteur ( die er redelijk vermoeid uitzag ) rekent ons maar 1 persoon aan, waardoor het allemaal nog wel meevalt. We zijn binnen het half uur terug in Tropea en gaan dan in het hotel nog even aan het zwembad zitten vooraleer te gaan douchen en er op uit te trekken 🙂
De laatste avond in het hotel is een Calabrese avond, maar de menu is voor ons niet zo aantrekkelijk, en vandaar besluiten we maar om nog een laatste avondje in de gezellige drukte van Tropea City ( 🙂 ) door te brengen.
We hebben er al redelijk wat rondgewandeld, dus we weten wel ongeveer waar we een iets rustiger restaurantje kunnen vinden dan op de drukke Corso.

Het wordt Trattoria Carpe Diem, en het smaakt ons.
We zitter er vrij rustig uit het grote gewoel, en we genieten van ons laatste avondje hier.
Nu nog terug naar het hotel, valiesjes inpakken en dan is het echt voorbij.
Morgenvroeg krijgen we nog een vroeg ontbijtje voorgeschoteld en dan terug naar Lamezia Terme voor de terugvlucht.
Mooie liedjes duren nooit lang, maar t was een superweekje, hier komen we zeker nog wel terug !

Of, zoals onze kunstzinnige poetsvrouw met handdoeken op het bed schreef ‘ CIAO ‘