Aangezien we voor morgen een bezoek aan de Vaticaanse musea en de Sixtijnse kapel hebben geboekt, blijven we vandaag aan deze kant van de rivier, en gaan we op zoek naar de gekende monumenten in Rome.

Het weer is aangenaam, zonnig met wat wolkjes en +/- 18°, daar kunnen we perfect mee leven einde maart 🙂

Na een lekker ontbijtje ( met veel zoetigheden naar Italiaanse normen ) vertrekken we op onze 1ste ontdekkingstocht doorheen deze schitterende stad.

We wandelen heel wat kilometertjes af en passeren al veel bekende plekjes.
Onze eerste stop wordt de beroemde Trevi-fontein, waar je – naar goeie traditie – met je rug naartoe moet staan, een muntje inwerpen over je schouder, waardoor je zeker zou zijn dat je ooit in Rome terugkomt.  Of het werkt weten we natuurlijk niet, maar we doen het toch maar, altijd de moeite van het proberen waard.  Tradities zijn er tenslotte om in ere te houden 🙂

Trevi zelf is een prachtig monument in wit marmer waar dus heel wat water doorheen stroomt tussen de verschillende grootse beelden,  Heel mooi, alleen zijn ze nu net het hele monument aan het poetsen, de fonteinen staan uit, het water wordt er uit gelaten en alle muntjes worden eruit gezogen met een soort stofzuiger.  Volgens de info aan het monument gaat al dat geld volledig naar goede doelen.  Dat is heel nobel natuurlijk, en de goede doelen in kwestie zullen daar absoluut blij mee zijn, want er worden wel serieus wat centjes in het water gegooid daar ( letterlijk dan -) )

We trekken dan verder naar het volgende, de welbekende Spaanse Trappen.
Dit is dus een trappengallerij die vertrekt aan de Piazza Spagna, het Spaanse plein, en waar de Romeinen zelf ( en de toeristen ook uiteraard ) graag naartoe trekken om te zien en gezien te worden, om af te spreken met vrienden, en plezier te maken.

Gezien het fijne lenteweertje ( en de massa toeristen in de stad ) is het er redelijk druk en de trappen zelf zitten aardig vol met mensen die genieten van de deugddoende zonnestraaltjes, zalig!
Op het plein zelf staat ook een mooie fontein ( zoals op zowat elk piazza in Rome ) en je kan er een ritje boeken in een paardenkoets.  Dat laten we even aan ons voorbijgaan, want toch wel enorm prijzig.

We beklimmen de Spaanse trappen dan maar en wandelen boven nog een eindje door, van waaruit we dan een prachtig zicht hebben op deze kant van de stad.

Hierna trekken we dan naar de Villa Borghese, en in tegenstelling tot wat de naam zou doen vermoeden, is het geen huis, maar een immens park.

Je kan er doorheen wandelen, fietsen, met een treintje rondrijden en je kan er zelfs – zo blijkt – met de auto doorheen rijden.

Wij wandelen er uiteraard doorheen en komen aan de andere kan uit aan het museum van moderne kunsten, waar we de avond voorheen all eens met ons trammetje gestopt waren.

Ook alweer een prachtig wit marmeren gebouw, met zwarte beelden van enorme tijgers op de trappen, kunst dus …

We vertrekken even later weer en zetten onze weg langs prachtige gebouwen en grootse pleinen verder, de piazza Navona bvb. waarschijnlijk het grootste plein van Rome, ( met fontein uiteraard -)) en opnieuw heel veel mensen …

Het laatste stukje door de oude stad terug richting hotel brengt ons langs de Piazza Venezia, waar een monumentaal ( opnieuw witmarmeren ) gebouw staat, de Vittoriana.   Dat is een immens groot gebouw, prachtig uitgevoerd met zuilen, beelden, trappen, het hele gamma.  Dit is zonder twijfel het meest indrukwekkende gebouw van Rome ( je ziet het ook altijd van ver als je boven de stad wandelt ).  Bovendien staan er – zo ontdekken we – constant 2 militairen in vol ornaat de wacht te houden naast de vlam, die daar ook dacht en nacht brandt.

Je mag het gebouw gratis bezoeken en – tegen betaling – met een lift naar boven, waar je een panoramisch 360° uitzicht over de stad hebt.

Helaas is de wachtrij hiervoor ontzettend lang, en wordt het ondertussen toch ook al wat later.

We gaan dus niet naar boven en wandelen al een stukje richting Colloseum.
Daar gaan we overmorgen naartoe, als we er binnen geraken, want ook daar is het altijd ontzettend druk en moet je aanschuiven.

We bekijken het dus nu al eens vanop afstand, en onderweg passeren we nog een aantal opgravingen, heel interessant om te zien hoe de ‘oude’ Romeinen leefden.

Aan één van deze opgravingen zit een bandje er rustig op los te spelen, en we zetten ons bij de vele toehoorders op één vd muurtjes, en genieten van de leuke muziek die ze laten horen.
Wel fijn om zo je verjaardag te vieren in het zonnetje 🙂

Na een tijdje gaan we verder, maar de weg naar het Collosseum is aan alle kanten afgesloten door de alomtegenwoordige politie en legervoertuigen.  We mogen er niet in, want er is blijkbaar iemand speciaal op bezoek, waardoor het gewone volk dus niet in de buurt mag komen.

We proberen nog even te vragen aan de dichtsbijzijnde Carabinieri wat er aan de hand is,
maar veel wil die ons niet vertellen, alleen dat vandaag ‘Chiuso’ is voor iedereen.

Geen erg uiteraard, want wij gingen toch pas overmorgen gaan, en we kunnen de prachtig bewaard gebleven arena zo ook bewonderen.

Het wordt al wat later en onze buikjes beginnen een beetje te grommen.

Op korte afstand van ons hotel kiezen we een restaurantje uit, en we kunnen zowaar ( einde maart dus ! ) buiten eten.  Weliswaar met een vestje aan, maar voor de rest heel aangenaam.

Het is een eenvoudig, maar o zo lekker verjaardagsetentje met een goed glaasje wijn erbij,

we kunnen deze dag ook alweer in schoonheid afsluiten 🙂