Wanneer we deze morgen wakker worden, schijnt de zon volop, het belooft een prachtige dag te worden.  Jammer dat we dit weer gisteren niet hadden, zou een prachtige vlucht boven de bergen geweest zijn, maar helaas, niks aan te doen…
Het is dus stralend zonnig en staalblauwe hemel, maar wel een beetje frisjes, slechts 7°, brrr …
Dat is echter om 7h s morgens, dus het zal nog wel een beetje opwarmen hopelijk 🙂

We vertrekken onmiddellijk als we klaar zijn voor de volgende etappe van onze rondreis, we gaan richting Conway, in de White Mountains. Daarvoor moeten we toch wel weer een paar uurtjes rijden door bossen en bergen, dus willen we goed op tijd vertrekken, zodat we onderweg nog regelmatig kunnen stoppen om overal eens rond te kijken.

Het eerste deel van de rit loopt nog door de Adirondack Mountains en is met dit schitterende weer natuurlijk nog veel mooier dan de vorige dagen.  Als we de Adirondacks uit zijn, rijden we een heel stuk door een andere Staat, Vermont namelijk.   Dit is niet echt bergachtig, maar wel heel uitgestrekt en prachtig groen.  We komen voornamelijk heel grote boerderijen tegen en, in tegenstelling tot de vorige dagen, veel mooiere ( en grotere ) huizen, die ook wel in veel betere staat lijken te zijn dan in New York State.  Misschien hebben de mensen het hier iets beter dan daar, aan hun huizen en boerderijen te zien in elk geval wel.   Het oogt in elk geval heel vriendelijk allemaal.
Omdat we vernomen hebben dat er in een groot stuk van het State Park waar we gaan doorrijden
helemaal niks is behalve de weg en massa’s uitzichtspunten, gaan we eerst nog even tanken om onaangename verrassingen te vermijden :-). We stoppen bij een groot tankstation en gaan daar binnen ook ons ontbijt zoeken. Er is een ‘Dunkin Donuts’ in de shop en die blijkt lekkere bagels en hele lekkere koffie te hebben, een lucky shot dus !

Na de koffie trekken we verder door en het is echt genieten van het prachtige landschap met dit mooie weer.  Een landschap dat bovendien zeer afwisselend is, en veel weidser dan het vorige National Park, waar je voornamelijk tussen ellenlange rijen hoge bomen reed.
Ook mooi natuurlijk, maar meer dan de bomen zie je dan eigenlijk niet.
Maar aan deze kant dus wel, Vermont is een kleine staat, maar lijkt ons zeker de moeite van een bezoekje waard.
Zodra het landschap terug bergachtiger wordt, rijden we de volgende staat New Hampshire binnen.  We rijden langs Highway 112, die hier echter de indrukwekkendere benaming ‘Scenic Byway Kamcamagus’ gekregen heeft, een prachtige, bochtige route doorheen de White Mountains met talloze uitzichtspunten.
Een plezier om hier doorheen te rijden en we stoppen uiteraard zeer regelmatig om van al dat natuurschoon te genieten. Prachtig weer dus en magnifieke uitzichten, maar het blijft wel een beetje aan de frisse kant, vooral omdat er toch wel een nijdig windje staat.
Maar in elke geval een ritje om te onthouden !

In de late namiddag arriveren we dan in North-Conway, het dorp waar ons volgend hotel zich bevindt  : de Merrill Farm Inn, een voormalige boerderij die schitterend is omgebouwd tot een comfortabel hotel.  We krijgen een kamer toegewezen in het bijgebouw, wat de vroegere hooischuur was blijkbaar.
Het is allemaal heel authentiek en mooi, maar toch van alle comfort voorzien. Het hotel is ook heel rustig gelegen, we kijken uit op een rivier en een bos, t Is weer eens wat anders dan het hectische New York van een weekje geleden 🙂

De eigenaar geeft ons alvast heel wat tips voor morgen en wijst ons dan de weg naar het dorp zelf, waar we nog een beetje gaan rondkuieren en iets eten.

Mooie dag vandaag, als de voorspellingen uitkomen, wordt het er morgen weer zo ééntje, zonnig maar frisjes dus 🙂