De laatste etappe van onze rondreis alweer, onze laatste stop wordt Boston, terug de stad in dus !
t Is een uurtje of 3 rijden, dus we vertrekken alweer goed op tijd, zodat we hopelijk nog een groot deel van de dag alvast in Boston kunnen doorbrengen.
De rit verloopt heel vlotjes, er is weinig verkeer, en hoewel we begonnen zijn met grijze wolken en slechts 12°, wordt het stilletjesaan steeds warmer en krijgen we regelmatig de zon te zien.
Zo te zien wordt het in Boston een stuk beter dan deze morgen in Conway.

Onderweg lassen we hier en daar nog een stop in om de benen eens te strekken, maar veel is er op deze route niet te zien, dus blijven we nergens echt lang ‘plakken’ 🙂
Hoe dichter we Boston naderen, hoe drukker het verkeer wel wordt natuurlijk, dat merk je heel goed, het is weer even aanpassen van de rustige, bijna verlaten wegen in de National Parks naar het drukke stadsverkeer.
We moeten vandaag ook ons auto weer inleveren ( de laatste dagen in Boston doen we te voet, net zoals in New York in het begin ), en dat blijkt een wijze beslissing.  Vanaf we over de brug de stad inrijden zit het verkeer overal in de knoop, en gaat het maar met mondjesmaat vooruit.
In dergelijke steden kan je een auto echt wel beter achterwege laten.
Het gaat sowieso sneller te voet en je krijgt dan ook nog veel meer te zien.

We gaan eerst onze bagage afzetten aan het hotel ( inchecken mogen we pas in de namiddag )
en brengen de auto dan terug.   Dat is ook geen sinecure, want hoewel we het verhuurbedrijf vrij snel gevonden hebben, is het niet zo evident om ook de auto daar ergens achter te kunnen laten.
Er is nergens een duidelijke signalisatie, dus moeten we op den duur nog een rondje door de drukke straten van Boston rijden om op de juiste plek te geraken.
Uiteindelijk blijkt dat je de auto in een nabijgelegen parkeergarage moet rijden en helemaal op het bovenste verdiep daar kan je hem dan inleveren.  Zou handiger geweest zijn moesten ze dat ergens met bordjes of wegwijzers aangegeven hebben …

Zodra dit obstakel achter de rug is, gaan we alvast eens rondwandelen in de buurt van ons hotel.
Boston lijkt ons wel een leuke stad, het blijft natuurlijk een grote, drukke stad, maar het is bijlange niet zo hectisch als in New York.
We dwalen een tijdje rond en willen op een terrasje een welverdiend biertje drinken.
Omdat we ondertussen de Amerikaanse ‘way of life’ een beetje gewoon worden, vragen we toch maar even aan een ander koppel dat er op het terras zit of het OK is dat we hier gewoon iets komen drinken.
Het zijn heel joviale mensen, en zij bevestigen dat ten volle, geen enkel probleem, dan kan hier overal, geen verplichtingen…
Oef, gelukkig maar, want ondertussen is het al bijna 30° en een drankje is welkom 🙂
We willen bestellen, maar de serveuese vertelt ons dat ze op het terras geen alcohol mogen serveren, zonder dat je er iets te eten bij bestelt … Boston Law, zo probeert ze ons te doen geloven …
Dat laten we ons niet echt wijsmaken, t zal eerder de wet van de eigenaar zijn, vermoeden we.
We gaan dan maar enkele straten verder en proberen een ander terrasje.   Daar is er geen enkel probleem en mogen we op ons gemakje een lekker fris biertje drinken.
Voor zover dus het verhaal van de ‘Boston Law’ van daarstraks … 🙂

Na de welgekomen pauze, wordt het ondertussen tijd om te gaan inchecken in het hotel.
De dame achter de balie is supervriendelijk en binnen enkele minuten hebben we onze bagage terug en zitten we in onze kamer.
Daar laten we eventjes alles maar gewoon staan, en we vertrekken terug, deze keer richting de jachthaven van Boston.
Op zich is de binnenstad niet echt heel erg groot en op een goed halfuurtje staan we aan de dokken.   Er liggen en varen heel veel zeilbootjes, en met het zonnetje erbij geeft dat natuurlijk direct het ultieme vakantiegevoel.
We flaneren langs de waterkant, onderweg zien we een oefenveldje voor jonge baseball spelertjes,
en daar blijven we een tijdje geamuseerd naar staan kijken.
Net zoals bij ons het voetbal, wordt baseball hier met de paplepel ingegoten.
De kleintjes zijn helemaal uitgedost met helm en al en ze zijn heel gedreven.
Hoewel ze natuurlijk nog meer de bal mis slaan dan dat ze hem juist raken, wordt er door de aanwezige ouders toch heel hard gesupporterd. Leuk om te zien !
We wandelen daarna verder langs de dokken en het is duidelijk te zien dat dit een hele trendy buurt aan het worden is.  Overal grote appartementsblokken, zelfs gedeeltelijk op palen op het water, en het is er overal heel gezellig met restaurantje en cafeetjes.  Het is ook overal behoorlijk druk, maar dus wel gezellig druk.  We vinden nog zonder enige moeite een vrij tafeltje in wat blijkbaar een hippe zaak is ( te zien aan het aantal jonge yuppies die er after work drinks houdt ).
Gezellig drukte dus, en we laten het ons smaken, met het zicht op een klein parkje aan de ene kant en de haven aan de andere kant.

Het wordt nu stilaan toch al wat later en er schijnt precies wel wat onweer in de lucht te hangen, dus we gaan terug op weg naar ons hotel.  We hebben deze kant van de stad ondertussen al wel redelijk door en vinden het eigenlijk zonder enig probleem terug.
Het is ook een hele levendige stad, want op de weg terug passeren we door het centrum en overal is er wel iets te zien of te doen, er staan straatverkopers met ballonnen, eet- en drankkraampjes, terrasjes, en hier en daar zelfs een straatmuzikant of dansgroepje.
Deze stad heeft echt wel meer Europese allures dan alle andere plekken die we tot nu toe bezocht hebben, dat wordt vast een mooie afsluiter !