Vertrek Saint Brieuc

Het is zover, ons eerste reisje na de Covid-19 uitbraak die het leven voor ons allemaal stevig door elkaar geschud heeft…
Gezien het virus zeker nog niet weg is en we dus niet afhankelijk willen zijn van vliegtuig of boot, hadden we besloten om de geplande reis naar Zweden uit te stellen tot volgend jaar en deze zomer een bestemming te zoeken die met de auto bereikbaar is.
Bretagne stond al langer op ons to do lijstje, dus is de keuze snel gemaakt. We vertrekken deze morgen vroeg, zo rond een uur of 6, in de hoop de files voor te zijn en de reis op ons gemakje te kunnen doen. Dat lukt voor het grootste deel van de reis heel goed, alleen is er af en toe aan de Péages een redelijke file, maar echt druk wordt het onderweg nooit gelukkig ! We doen het rustig aan en in de loop van de namiddag zijn we ter plekke in St Brieuc. Ons hotel ligt in het oude stadscentrum, maar is – zo blijkt na de incheck – zelf helaas ook redelijk verouderd … het is er weliswaar netjes en proper, maar wel heel erg gedateerd … hier mag toch wel eens een opfrissing gebeuren !

Wel een beetje een teleurstelling, maar we proberen het niet aan ons hartje te laten komen 🙂 We installeren alles in onze kamer, en gaan alvast de stad eens verkennen. Het is best een mooie, oude stad, maar jammer genoeg ook redelijk verwaarloosd en ‘versleten’.  Net als in ons hotel zou er eens een frisse wind door moeten waaien …
We wandelen eens door de smalle straatje, drinken alvast een lokaal biertje en bekijken de stadplannen al eens. Tegen etenstijd gaan we op zoek naar een restaurant, maar er zijn er niet zo heel veel open ( wat toch een beetje raar is op een zaterdag ) en de zoektocht verloopt toch niet zo vlot.  Uiteindelijk stappen we binnen in een Pizzeria / Grill Tchaouté genaamd, en dat
blijkt heel goed mee te vallen. Ze respecteren er de Covid maatregelen heel goed ( het op zich al niet zo grote restaurantje mag maar voor de helft vol ), en de pizza is ook nog eens superlekker, ééntje om te onthouden dus. Na de maaltijd wandelen we terug naar ons hotel en vallen allebei als een blok in slaap, de lange autorit heeft toch zijn tol geëist 🙂