Ons ontbijt vandaag is copy/paste dat van gisteren, dus dat zal vermoedelijk echt ‘dagelijkse kost’ worden 🙂
Het plan vandaag is om een toertje met de auto te gaan doen, we zetten allereerst koers naar Dinan, ook een oud stadje dat aangeschreven staat als gezellig, vrolijk en historisch.  Dat blijkt ook helemaal correct te zijn, het is inderdaad een heel aangenaam,
beetje middeleeuws aandoend stadje, met gezellige straatjes om in te kuieren en een vrij intacte stadsomwalling, waar je ook een stukje kan overlopen. Dat levert prachtige uitzichten op over de stad en de omliggende natuur, heel mooi !
Het stadje zelf is heel bruisend, en in prachtige staat.
In tegenstelling tot sommige delen van St Brieuc, is alles er netjes onderhouden en zijn alle winkelpanden ingenomen ( in St. Brieuc is veel leegstand ).  Er zijn heel veel leuke winkeltjes en het is er gezellig ronddwalen, een aanrader toch wel. Na een superlekker ijsje met klinkende naam ( Caramel Salé en Amour de Glace ) stappen we terug naar de wagen om aan de volgende etappe te beginnen. Dat wordt Cap Fréhel, één van de rotsachtige ‘schiereilanden’ aan deze kant van de Bretonse kust.  De rit ernaartoe is eigenlijk heel mooi, het heuvelachtige landschap, in combinatie met de soms prachtige uitzichten op de Oceaan zijn soms adembenemend, heel afwisselend, maar absoluut mooi ! Onderweg stoppen we nog aan een lokale appelboer, die Cider en Calvados verkoopt. We proeven een beetje en nemen een paar verschillende drankjes mee, lekker !
Aan Cap Fréhel zelf is het vrij druk, de parking staat behoorlijk vol en er zijn ook heel veel mensen met de fiets onderweg.  Straf toch wel, want de wind is hier aan dit uitsteeksel in de oceaan bijzonder krachtig, soms wordt je gewoon voortgeduwd door de strakke wind.  Echt koud is het niet, want de hemel is staalblauw en de zon doet haar best, maar het waait dus echt wel behoorlijk.

De kust is indrukwekkend, heel rotsachtig, en overal gele ( brem ) en paarse ( heide ) bloemen.  Veel meer vegetatie ( buiten gras ) is er niet, maar daar zal de schrale wind wel voor iets tussen zitten.  De oceaan is prachtig, maar beukt ongenadig hard in op de kusten, een schitterend schouwspel, maar toch ook wel indrukwekkend, wat een kracht ! De vuurtoren maakt het plaatje compleet, helemaal zoals je je het zou voorstellen. We genieten van het ruige landschap en lachen om de vogels die soms helemaal niet vooruit raken door de felle wind, een gek schouwspel soms. Na al dat natuurgeweld, wandelen we terug naar de auto voor de volgende ronde.Dat moet Cap Erqui worden, iets gelijkaardigs als Cap Fréhel vermoeden wij, maar dat moeten we dus nog ondervinden.
We vinden het zonder al te veel problemen, maar ondertusesen is het toch al wel vrij laat geworden.  We moeten deze avond uit eten om 19h, er zijn namelijk in onze reis 4 maaltijden inbegrepen, en ééntje daarvan is dus voor vanavond, in restaurant Breiz …
We gaan dus tijdig terug richting hotel, en gaan – na het zeezout afgespoeld te hebben – naar het betreffende restaurant.  Het is nog steeds aangenaam buiten, maar je voelt toch wel dat het snel zal afkoelen, zodra de zon begint te zakken. We eten wel nog op het terras, maar gelukkig hadden we ons voorzien van truitjes 🙂
De menu die ons voorgeschoteld wordt, is best lekker en we sluiten af met koffie en een Calvadosje, hoe kan het ook anders in deze streek 🙂