Wanneer we wakker worden deze morgen en het ontbijt achter de rug is, is het weer tijd voor een volgend uitstapje. Dat wordt vandaag het piratenstadje Saint-Malo en de welgekende Mont St Michel. Allebei op een respectabele afstand van ons verblijfsadres, dus best wel een redeliljk ritje voor de boeg. Dat loop allemaal vrij probleemloos, en in St-Malo aangekomen, kunnen we nog net mee in een parkeergarage binnenslippen voor deze volloopt 🙂 Blijkbaar was Saint Malo in vroegere tijden een echt rovershol en voerden de piraten er het bewind, weiswaar met steun van de kroon omdat ze zorgden voor volle schatkisten en afweer tegen mogelijke invasies.  Zo wordt het althans in de lokale geschiedenisboekjes eergegeven, of het ook allemaal waar is …

Het eerste dat we zien als we uit de parkeergarage tevoorschijn klimmen ( de lift defect, dus moesten we te voet naar boven … ) is een groot plein net buiten de omwalling ( Le Intramurs )  Hier is ook het haventje van St Malo, en daar liggen redelijk wat bootjes voor anker, zeker geen piratenbootjes, maar wel allemaal plezierboten en jachten, het ene al wat groter en luxueuzer dan het andere uiteraard. Hier liggen ook 2 meer historische schepen, waaronder  de Etoile du Roy een indrukwekkend fregat Corsaire (het op twee na grootste zeilend oorlogsschip van Frankrijk). Met 20 kanonnen en 790 m² aan oppervlakte is dit schip een boegbeeld zoals je alleen in stripboeken zou tegenkomen, indrukwekkend en in heel mooie staat bewaard gebleven.

We trekken daarna verder door en klimmen op de stadsomwalling, vanwaar je een prachtig weids panorama hebt over de – alweer – wegtrekkende zee. Ook hier is het water weer heel erg ver teruggetrokken. Hierdoor ontstaat er natuurlijk een groot extra strand, en met dit mooie weer, lopen, wandelen of zitten daar heel veel mensen te genieten van deze dag. In de stad ( binnen de omwalling dus ) is het gezellig druk, maar het is zeker geen overrompeling, plaats genoeg om rustig rond te kuieren.
Enkele uurtjes en een Bretonse Crépe later, stappen we het stadje weer uit.  Het was best mooi, maar toch een beetje minder gezellig dan Dinar eerder.  Dit ademt net iets meer een ‘kazerne’sfeer uit …

We trekken hierna verder richting de beroemde Mont St Michel, toch ook weer een 30-tal kilometers verder.   Daar wordt je direct naar de immens grote parkings afgeleid, vanwaar je dan te voet, per fiets of met de gratis busjes ( de navettes ) naar de mytische Mont St Michel zelf kan gaan. We kiezen voor de navettes wegens een kwetsuur aan de kuit, en daar wordt toch wel behoorlijk wat volk ingeladen … gelukkig wel allemaal met mondmasker, maar toch …

De rit is niet zo heel lang en een 10-tal minuutjes later, staan we aan de voet van het gekende monument.  Het is uiteraard een prachtig en heel machtig bouwwerk, indrukwekkend, maar je ziet er taferelen die je in Covid tijden niet voor mogelijk houdt …Veel te veel volk op een kluitje in die smalle straatjes voor ons, ook nergens op de terrasjes worden de afstandsregels gerespecteerd … dit laten we maar aan ons voorbijgaan, hier doen we liever niet aan mee. We wandelen dus eens een beetje rond het bouwwerk ( ook weer geen zee te bespeuren op dat ogenblik ) en keren dan weer naar de busjes voor de rit terug. Weer totaal onverantwoord, veel te veel volk bij elkaar, we maken ons dan ook weer zo snel mogelijk uit de voeten. Best mooi dus, maar niet zoals het hoort, hier zouden andere regels moeten ingesteld worden !  Als je dan uiteindelijk de rekening voor de parking gepresenteerd krijgt, is ook dat toch allemaal wel heel erg overdreven … Eur 14,5 kost dat, dat is er echt totaal over !!!

Fijn dat we het eens gezien hebben, maar het is het niet echt waard om er naartoe te gaan, je kan het beter gewoon van op afstand bekijken, vinden wij. Na dit mindere intermezzo weer terug naar ons hotel, deze avond hebben we nog eens een vooraf geregeld dinertje, deze keer in Le Koadenn, een Grill restaurant, waar de chef-kok alle respect verdient !  Ze werken er met een grill op een echt houtvuur, in een soort gigantische open haard … spectaculair, maar wel erg lekker. Voor de kok waarschijnlijk elke avond een marathon, zoals die heen en weer loopt voor dat open vuur, pfff … we doen het hem niet na ! Opnieuw een mooie afsluiter, op naar een volgende dag in dit mooie stukje Frankrijk !