Voor vandaag hebben we het plan opgevat om naar de andere kant van Bretagne te rijden, het zuidelijkste puntje, allereerst naar de stad Vannes en daarna naar St Goustan. Vannes staat bekend als een charmante stad met heel veel vakwerkhuisjes en een levendig haventje, terwijl St Goustan staan weer staat aangeschreven als één van de schilderachtigste dorpejs annex haventjes van heel Bretagne. Het is weliswaar een einde rijden ( +/- 1,5 uur ) maar we hebben het er best voor over. Gezien het zondag is, verwachten we ook weinig verkeer en dus bijgevolg een vlotte rit.

Dat is gelukkig ook zo, er is weinig verkeer, en de rit op zich is best wel mooi, we doorkruisen Bretagne volledig van de noord- naar de zuidkust en dat levert onderweg heel mooie landschappen op.  Helaas kunnen we daarvan geen fotootjes maken, gezien we niet zomaar overal kunnen stoppen op de autoweg 🙂 Maar mooi is het dus zeker wel !

In Vannes aangekomen, kunnen we al snel de auto kwijt op een openbare parking, van waaruit we te voet verder stappen naar de haven.  Een plezierhaven, zo staat er uitdrukkelijk bij vermeld, en er zijn effectief alleen maar kleine en grotere plezierbootjes te zien, die liggen allemaal netjes op een rij aangemeerd en vormen daardoor een mooi uitzichtpunt op dit riviertje.

Op de kade is de onvermijdelijke draaimolen geïnstalleerd ( ondertussen hebben we in zowat elk dorp of stad een ‘paardenmolen’ gezien … voor kinderen best wel leuk natuurlijk !
Er loopt op de kade ook een fototentoonstelling van een lokale fotografe met foto’s van Vannes uit de jaren 50 tot op heden.  Heel mooi om te zien en heel weinig vok, zalig toch om eens rustig te kunnen rondkijken !

Na dit snuifje cultuur trekken we het stadje in.  Omdat het zondag is, is het er natuurlijk een beetje stilletjes, maar wel erg mooi.  Het stadje bestaat bijna voornamelijk uit de ondertussen welbekende vakwerkhuisjes, het ene al wat mooier en uitbundiger dan het andere.  Traditie wordt hier toch wel in ere gehouden !

We lopen een beetje kris kras door de vele kleine straatjes en nemen een pauze op een klein pleintje midden in het stadje.   Hier drinken we een lokaal aperitiefje en eten we een echte Bretonse Crèpe.  Het zonnetje schijnt vrolijk , en we genieten van het rustige terrasje.  Als klap op de vuurpijl, krijgen we er ook nog een mini-concertje bovenop van 2 musicanten die zich op het pleintje neerzetten en voor heel aangename achtergrondmuziek zorgen, zo hoort vakantie te zijn 🙂

Na ons bezoekje aan Vannes, gaan we dan terug richting auto voor het 2de deel van onze tocht naar het kleine, pittoreske dorpje Saint Goustan.  Volgens de reisbeschrijvingen zou dit één van de 6 mooiste haventjes van Bretagne zijn en ook een echt kunstenaarsdorpje, we zijn benieuwd.

We vinden het zonder al te veel problemen, maar hier zijn we echt niet alleen …
Iedereen leest blijkbaar dezelfde reisverhalen en er is hier dan ook heel wat volk op de been helaas …
We parkeren de auto en wandelen richting haven, maar blijven wel zo ver mogelijk uit de buurt van de massa.  Dat lukt eigenlijk wel aardig en we bekijken het allemaal vanop een afstandje.  Waar de massa omhoog stapt via de wandelweg aan de kade, kiezen wij voor de weg omhoog dwars door het dorp.  Daar is het gelukkig heel wat kalmer en kunnen we ook rustig rondkijken in de verschillende ‘ateliers’. Het dorp is er mee bezaaid en er zijn echt prachtige dingen bij, maar evengoed afgrijselijke miskleunen … maar dat is uiteraard heel persoonlijk. Boven aangekomen hebben we een wonderlijk uitzicht op het geroemde haventje zonder de dichte mensenmassa daaronder, geweldig is dat ! Het wordt ondertussen al wat later, en we wandelen nog heel eventjes over het lokale ambachtenmarkjes vooraleer de terugtocht aan te vatten.

Omdat het toch al wat later wordt en we nog een redelijke terugrit voor de boeg hebben, eten we alvast in een lokaal restaurantje aan de kant van de weg op onze terugroute.

We profiteren er op het terras van de laatste zonnestraaltjes en dan rijden we terug.

Alweer een supergeslaagde dag !