Omdat het gisteren toch al wel redelijk laat was toen we terug kwamen, slapen we vandaag een beetje langer, het is tenslotte vakantie ! Na een wat later ontbijt, springen we weer in de auto, bestemming deze keer is het ‘Belle Epoque’ dorpje Dinard aan de mooie Smaragdkust oftewel ‘ Côte Emeraude’ Het dorp staat bekend om zijn prachtige huizen ( Belle Epoque stijl ), het was blijkbaar ooit de ‘place to be’ als je in vroegere tijden naam en faam ( en veel geld 🙂 ) had. Toen moest je hier een huis hebben, liefst groter en indrukwekkender dan je buur.

De ligging is bovendien fantastisch, op de kustlijn, met de machtige Oceaan als achtergrond, veel mooier kon het toenertijd waarschijnijk niet ( in de huidige tijd trouwens nog steeds niet )

Het is alweer een eindje rijden ( helaas ligt in Bretagne alles vrij ver van elkaar verwijderd en heb je echt wel de wagen nodig ) en we zijn toch snel alweer een klein uurtje onderweg.  Maar het resultaat mag er weer zijn, de huizen zijn inderdaad indrukwekken mooi ( nog steeds na al die jaren ) en de setting is ronduit adembenemend, zeker op een dag als vandaag, waarop zon en wolken elkaar afwisselen, schitterend !   Er staat weliswaar heel veel wind, maar dat hoort er natuurlijk een beetje bij in dergelijke omgeving.

We wandelen een beetje rond tussen de magistrale bouwwerken, en gaan dan op zoek naar de wandelweg langs de kust. Dat is een onderdeel van de beroemde GR 34 die langs de gehele Noord-Bretonse kust loopt, en heel mooie vergezichten oplevert.
We vinden het pad zonder al te veel problemen en lopen zo goed als op de kustlijn een heel stuk langs de Atlantische Oceaan.  Hoewel het niet echt een zonovergoten dag is, wordt het bij momenten echt wel vrij warm, terwijl je achter de volgende bocht van het wandelpad dan weer bijna omver geblazen wordt door de strakke wind. De natuur is overweldigend en het klimaat onstuimig, maar o zo mooi ! Achter elke kronkel van het pad is er een nieuw panorama, allemaal even indrukwekkend en mooi, dit is echt genieten, vinden wij.

Het pad slingert langs de kust en hier en daar zie je zelfs minuscuul kleine strandjes tussen de grillige rotsen, alleen jammer dat je die strandjes meestal niet echt kan bereiken, het zouden ideale plekjes zijn om even helemaal van de wereld weg te zijn 🙂

Helaas is het pad op een bepaald moment onderbroken … wegens landverschuivingen zijn delen van de wandelweg gewoon weggeschoven en onstabiel geworden.  Je mag en kan er ook helemaal niet meer door, en dat is maar goed ook, want je kan heel goed zien dat bepaalde stukken van de route gewoon helemaal verdwenen zijn … de natuur is mooi, maar ook wel een beetje gevaarlijk soms …

Van dit punt uit stappen we dan ook van deze schitterende kust weg, terug een beetje meer binnenland in, en enige tijd later zijn we terug in het dorpje.  We komen zelfs uit vlakbij het punt waar we enkele uren geleden vertrokken waren, dus dat is een meevaller 🙂

We zetten ons nog even op een terrasje voor een fris lokaal biertje, maar wel op een overdekt pleintje want de wolken pakken toch wel wat dreigender samen dan voorheen. Op het peintje zit wel wat volk, maar het is er absoluut niet druk, wat tegenwoordig toch wel het belangrijkste is.

We genieten dan ook ten volle van onze pit-stop en gaan daarna weer terug de wagen opzoeken om terug te keren.

Ook vandaag was het weer een totaal andere dag dan de vorige, maar absoluut weer eentje om te onthouden ! bij terugkomst in ons dorp vinden we een lekkere en gezellige restaurantje met een super gezellig binnentuintje:-), zo zit ons dagje er weer op.