Onze veblijf in Triëste zit erop, vandaag weer tijd om naar de volgende stop te reizen. Volgende verblijf wordt Anfo aan het Idromeer, een iets kleiner meer niet zo ver van het meer bekende Gardameer. Om de grote drukte te vermijden zijn we op zoek gegaan naar een iets bescheidener meer (er zijn er hier genoeg in deze regio ), en dat is dan uiteindelijk het Idromeer geworden.
B&B Re’Perone is het geworden, op de foto’s ziet het er echt wel speciaal uit, met  – zo staat erbij vermeld – een spectaculair uitzicht op het meer, we zijn weer eens benieuwd 😉

We vertrekken na een laatste ontbijt-aan-zee, en hebben beslist om onderweg een omweggetje te maken via de ‘Strada del Prosecco’.  Dat ligt eigenlijk net buiten de normale route, maar gezien we in het dorpje Prosecco hier niks van de bubbels gemerkt hebben,
moeten we toch even een ommetje maken langs deze ‘Bubbelroute’
🙂 Het is blijkbaar een beetje vergelijkbaar met Toscane, met het enige verschil dat het hier enkel om de productie van Prosecco gaat ( ipv wijn in Toscane ) en dat deze regio nog niet echt ‘ontdekt’ is door het massatoerisme…
Glooiend landschap, wijnranken zo ver het oog kan zien, castello’s en regelmatig ‘Cantina’s’ waar men kan proeven én kopen … gevaarlijk … 🙂
De route loopt van Conegliano tot Valdobbiadene, is maar ong. 50km in totaal, maar wel ontzettend mooi ….
Het is de omweg zeker meer dan waard.

Na toch maar een paar proevertjes en ( uiteraard  ) wat voorraad voor thuis, trekken we verder richting Anfo. De route verloopt vlotjes en enkele uren ( en verschillende meren ) later, zien we het Idromeer voor ons opdoemen.  Ziet er ook weer prachtig uit, nu nog onze B&B vinden. De GPS is ingesteld want volgens de website is het op een heel ‘avontuurlijk’ weggetje, dus spelen we maar op zeker.

Onze GPS dame stuurt ons de berg op langs een paadje dat eigenlijk helemaal niet de naam ‘weg’ zou mogen hebben.  Het is amper een zandweggetje met wat kiezels op, het is ontzettend smal en zit vol putten en bulten … avontuurlijk allemaal goed en wel, maar dit is gewoon gevaarlijk …
Het lijkt ons toch niet helemaal OK en enkele meters verder komen we een meneer met hond tegen, die ons duidelijk maakt dat dit weggetje niet verder bereidbaar is … dat was ons ondertussen ook al duidelijk …
Gelukkig kunnen we iets verder ( in weliswaar 10 keer ) rechtsomkeer maken en het paadje weer héél voorzichtig terug inruilen voor de gewone weg. We rijden een eindje terug, in de hoop dat er toch nog een ander weggetje naar onze B&B leidt, en gelukkig vinden we het bordje dat ons de inrijpoort aanwijst … maar wel aan de andere kant van de weg die onze GPS ons uitstuurde … bizar toch wel.

Maar gelukkig vinden we het dus van hier uit zonder verdere problemen, en van al de superlatieven over deze B&B is geen enkel woord overdreven. De locatie is ronduit schitterend, en het gehele huis is gewoonweg prachtig ingericht. Het is van alle comfort voorzien en met heel veel liefde en aandacht voor detail ingericht.De gastheer Claudio is een superlieve man, die best een beetje trots is op zijn B&B en dat is meer dan terecht !

Blij dat we uiteindelijk zonder ongelukken terecht zijn gekomen op dit ontzettend mooie plekje, gaan we vlakbij nog ergens een hapje eten en kunnen we daarna rustig ‘ontstressen’ in onze gigantisch grote, mooie kamer. Bovendien een eindje van de weg af en dus is er helemaal geen lawaai van voorbijrazend verkeer te horen … zalig toch !