CABO GIRAO / CAMARA DE LOBOS / CURAL DAS FREIRAS / BAM

Vandaag weer een tripje met ons ‘Citroentje’, onze huurauto die af en toe redelijk puft als hij bergop moet, maar da’s dan ook niet verwonderlijk met de steile hellingen die hier beklommen moeten worden ! We trekken eerst richting Cabo Girao, een glazen skywalk die boven één van de steile kliffen van Madeira is gebouwd en waar je uiteraard een prachtig uitzicht hebt over de kustlijn en de oceaan. Heel groot is het niet, maar het uitzicht is inderdaad wel fantastisch en – zoals alle voorgaande dagen – trekt de hemel weer helemaal open tegen dat we eroverheen willen gaan wandelen.
Een technisch hoogstandje, maar niet aan te raden als je een beetje hoogtevrees hebt, het wandelpad is namelijk ook helemaal doorzichtig, dat is natuurlijk wel machtig om te zien, maar misschien voor sommigen ook een beetje ‘scary’

Volgende stop wordt het vissersdorpje Camara de Lobos, een redelijk dorp met schilderachtig haventje waar de felgekleurde vissersbootje op de kade liggen of in het haventje dobberen,
een statige vuurtoren en heel veel bloemen en terrasjes maken het plaatje helemaal àf. Leuk om wat rond te slenteren door het piepkleine centrum en het haventje, waar we met veel respect de arbeiders bezig zien die – volledig met de hand – de kaaimuren verstevigen met gigantische rotsblokken die door één van hen met een soort voorhamer zodanig in stukken wordt geklopt dat de grote stenen helemaal in elkaar passen en zo de muur vorm krijgt. Petje af voor deze mensen, het is aan één kant zware arbeid en aan de andere kant ook redelijk technisch om de rotsblokken in de juiste vorm te kunnen ‘hameren’ … een soort van ambacht dat je in onze contreien niet veel meer zal zien !

Omdat het wolkendek ondertussen helemaal verdwenen is en we weer een staalblauwe hemel hebben, wijzigen we onze plannen ( in Madeira kan het weer blijkbaar op een half uurtje helemaal omslaan ) en rijden we van de Cabo Girao terug het binnenland in naar de ‘Cural das Freiras’ oftewel het Nonnendal. Dat zou zowat de mooiste vallei van het eiland moeten zijn en die is helemaal ingesloten door de machtige bergen eromheen.  Het wordt Nonnendal genoemd omdat er blijkbaar vroeger een religieuze gemeenschap gevestigd was, waarvan verteld wordt dat de nonnetjes toen enkel met paard en kar of te voet in en uit deze afgesloten vallei konden.  Als ze dat inderdaad te voet deden – mét de nodige koopwaren – dan hoedje af voor deze dames, want de wegen ernaartoe en rondom zijn echt supersteil, zo mochten we zelf ondervinden wanneer we er een eindje rondwandelen … niet voor doetjes 🙂 Tegenwoordig ligt er een heel dorp in de vallei en zijn er prachtige wegen en tunnels aangelegd, dus voor iedereen zonder problemen toegankelijk. We blijven er een tijdje rondwandelen en vertrekken dan terug de berg op, onderweg houden we nog halt aan de plaatselijke Miradouro, die vanop grote hoogte uitkijkt over de vallei, héél mooi …
Je zou er een beetje stil van worden, Madeira is echt een schitterend mooi eiland met heel diverse landschappen en uitzichten, zowel aan de kusten als in het binnenland, magisch zelfs soms !

Het is ondertussen al laat in de namiddag geworden en de wolken beginnen terug op te komen. Tijd voor onze laatste stop vandaag, dat wordt het BAM, oftewel het bananenmuseum 🙂 Eén van de belangrijkste exportproducten van Madeira zijn dus bananen en die groeten vooral aan de zuidkant van het eiland, wanneer je er rondrijdt of wandelt zie je zo goed als geen andere begroeing dan bananenplanten. Dit museumpje vertelt een beetje over de geschiedenis van de bananenteelt en de evolutie van de kweek en export ( over de hele wereld ondertussen ).
Gezien de banaantjes wat kleiner zijn dan degene die wij kennen, worden ze buiten Madeira en bij uitbreiding heel Portugal niet gewoon als verser vruchten verkocht, maar vooral dan om te verwerken in allerlei etenswaren, dranken, babyvoeding enz …
Beste eens interressant om te zien en aan het einde van de toer krijg je uiteraard een banaantje om te proeven en kan je nog allerlei bereidingen met banaan proeven, van bananenbier toe bananentaart en al wat er tussen zit 🙂

Bij het verlaten van het BAM zit de hemel weer helemaal terug dicht en keren we terug naar onze mooie Quinta, het was een lange, maar weeral supermooie dag.