Het is een nachtje met hindernissen geworden.
Allereerst was er een vrachtwagen die een uur onder de venster van onze kamer heeft staan draaien, en daarna het onophoudelijke gekraai van alle hanen in Vinales ( en dat zijn er veeeeeel … 🙂 )
We staan s morgens dus niet echt uitgerust op, maar kom, this is Cuba zeker 🙂
Het ontbijt bij Maria is lang niet zo goed als dat bij Vivian en Eduardo,
maar het was toch ook niet slecht.
Om 9h00 worden we verwacht aan het Museo Municipal voor de geboekte wandeltocht door Valle Vinales met bezoek aan een koffie- en tabaksboer.
Onze gids voor vandaag is Pedro, en hij spreekt een aardig mondje Engels.
We vertrekken en Pedro weet over zowat elke plant, bloem of boom die we tegenkomen wel iets te vertellen, meestal dat het allemaal goed is voor allerhande kwaaltjes, gaande van bronchitis tot maagpijn, diarree en hoge bloeddruk.  Het lijkt er op dat je, wanneer je hier rondwandelt, en van elke plant een paar blaadjes opeet, kerngezond wordt 🙂
Het is echter een prachtige wandeling, de natuur rondom Vinales is adembenemend mooi, en hoewel het zonnetje vrolijk schijnt, wordt het toch niet te warm, dankzij regelmatig voorbij drijvende schapenwolkjes.
Onderweg passeren we dus bij lokale koffie- en tabaksboeren, en krijgen we wat uitleg over oogst en branden van koffie ( met koffie proevertje, lekker ).
Na +/- 3 uur wandelen, komen we dan tenslotte bij de tabakboerderij,
waar de eigenaar ons vertelt, dat in Cuba na de oogst 90 % ( !!! )van de oogst aan de staat moet worden afgestaan, en het overige mag de boer dan zelf verwerken en verkopen …
Dat doet hij dan ook, hij leert ons ter plekke hoe sigaren gerold worden,
en je mag er ook ééntje proberen, indien gewenst.
Daar passen we voor, maar enkele in onze groep doen dat uiteraard wel.
Het ruikt niet slecht, maar na enkele minuten, verlaten we toch de tabakhut maar omdat het dan toch wel serieus begint te ‘stinken’
We wandelen daarna terug naar Vinales en gaan langs de Mercado om nog een beetje water in te slaan, geen overbodige luxe met deze temperaturen !
Daarna gaan we op zoek naar de lokale Botanische Tuin, en na wat zoekwerk vinden we die ook.
Het is niet groot maar best wel interressant, en na de rondleiding en proefje van sterfruit en grapefruit, betalen we met veel plezier een vrijwillige gift om dit kleine plantenparadijsje mee in stand te helpen houden.
We drinken er ook nog een lekker fris biertje ( Crystal uiteraard ! ) en genieten er van de stilte ( geen voorbijrazende auto’s, geen stinkende uitlaatgassen 🙂 ) en de koelte onder de hoge bomen.
Zalig rustig intermezzo in dit ontzettend drukke stadje.

Na afloop daarvan keren we terug naar de Casa en zoeken we alvast wat fotootjes uit, vooraleer we snel douchen en naar ons cocktailadresje van gisteren gaan om iets te eten.
Hoewel het er een beetje misloopt met onze bestelling, komt het uiteindelijk allemaal goed en eten we er overheerlijk.
We krijgen zelfs van de chef een supervers ananassapje gratis omdat onze bestelling een klein beetje ‘zoekgeraakt’ was 🙂

We besluiten met een lekkere koffie en – uiteraard – een cocktail
Een mens zou hier goed aan kunnen wennen 🙂